Kokosjkins reis

Op bladzijde 64 van Kokosjkins reis wordt het achteloos gemeld: de hoofdpersoon, Fjodor Kokosjkin, is in het jaar van handeling (2005) 95 jaar oud. Dat de Russische balling hoogbejaard is, had de lezer al kunnen opmaken uit het feit dat hij getuige is geweest van gebeurtenissen uit een ver verleden: de Russische Revolutie, die zijn vader - lid van de Grondwetgevende Vergadering - het leven heeft gekost, de kortstondige Franse bezetting van het (destijds) betoverende Odesa, de vlucht van Kokosjkin en zijn moeder naar Berlijn. Fjodor Kokosjkin, die uiteindelijk via Templin en Praag in de VS terechtkomt, heeft het allemaal meegemaakt. Maar verder blijkt uit niets dat hij zo oud is - afgezien misschien van het feit dat hij zich af en toe een middagslaapje veroorlooft. En de voorvallen van vroeger - groot en klein - worden met dezelfde terloopsheid beschreven, alsof ze er alle evenveel of weinig toe doen.Na een reis langs de staties van zijn Europese verleden keert Kokosjkin op een cruiseschip terug naar de VS. Daar stelt hij zich bloot aan simpel vertier - van hoedenshows tot karaokeavonden - en disgenoten die zich niet kunnen verplaatsen in de historische sensatie die hij zojuist heeft ondergaan. Dat zou je als lezer althans kunnen vermoeden. Maar schrijver Hans Joachim Schädlich houdt zich consequent op de vlakte. Je zou zijn penvoering sereen kunnen noemen. Of kaal.

Uit het Duits vertaald door Anke Frerichs en Gerda Baardman.

Oevers; 190 pagina's; € 20.