Patricia
Peter Terrin
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
De Bezige Bij, 2025 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : NIEUW (kasten voor de balie) TERR |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Niet beschikbaar |
De Bezige Bij, 2025 |
VOLWASSENEN : ROMANS : TERR |
Bo Van Houwelingen
ua/an/18 j
Donald Trump wordt maandag geïnaugureerd, maar in de literatuur is hij allang vermoord en woedt er in de Verenigde Staten inmiddels een burgeroorlog. In Europa leven we op een energierantsoen want alle zonnepanelen van Chinese makelij zijn buiten werking gesteld vanwege een diplomatieke rel - iets met een dode astronaut en een foto van een monoliet op een van de manen op Jupiter.
Het moge duidelijk zijn: in Nog lang geen winter van Peter Terrin (1968) bevinden we ons samen met hoofdpersonage Simon in een parallel universum. Sterker nog: Simon zit in feite al dertig jaar gevangen in dit universum - al heeft hij dat niet door. Pas als hij een grote som geld op zijn rekening krijgt en op zoek gaat naar de herkomst ervan, komt hij erachter.
In Terrins oeuvre zitten personages vrijwel altijd op een of andere manier gevangen. Soms letterlijk, zoals in Blanco (2003) waarin een vader zijn zoontje opsluit om hem te beschermen tegen een grimmige buitenwereld, of in het apocalyptische De bewaker (2009) over twee in een kelder opgesloten mannen.
En soms op meer existentiële wijze: in Patricia (2018) voelt een vrouw zich zo klem zitten in haar gezinsleven dat ze er van het ene moment op het andere uit wegloopt en in Al het blauw (2021) ontvlucht de jonge Simon zijn veel te krappe leventje. In het laatste hoofdstuk gaat hij aan boord van een veerboot, de vrijheid tegemoet. Saillant detail: hij laat zijn veel oudere, zwangere vriendin Carla achter terwijl zij - ondanks haar sterke kinderwens - op het punt staat abortus te ondergaan om hun relatie te redden. Oef.
Maar wacht eens even. Simon? Ja inderdaad, dezelfde als uit Nog lang geen winter. Alleen heeft hij in dit boek wél een dochter, de 29-jarige Romy die werd geboren nadat Simon en Carla samen de veerboot namen. Aha, zie hier een glimp van het antwoord op de vraag: wat als? Ja wat als, wat als, we vragen het ons allemaal wel eens af en meestal is er dan wel iemand die 'as is verbrande turf' roept.
Want het is een zinloze vraag: we zullen nooit weten hoe ons leven zou zijn geworden als we andere afslagen hadden genomen. Heeft Terrin iets op bedacht: Quantum Entertainments, een bedrijf gespecialiseerd in 'alternatieve belevingsvakanties'. Niet vragen hoe het allemaal werkt, maar via hen is het mogelijk om drie weken lang het leven te leiden dat je zou hebben geleid áls. Overigens zonder dat je op dat moment weet dat het je echte leven niet is; pas bij terugkeer herinner je je alles.
Bij romans die gebouwd zijn op zo'n hachelijk fundament kun je maar het beste niet te lang nadenken over het hoe en wat; wil je een beetje van het verhaal genieten dan moet je de onvermijdelijke ongerijmdheden maar gewoon accepteren. Bovendien zoekt Terrin in zijn werk juist vaak opzettelijk de grens op tussen het mogelijke en onmogelijke.
Dus oké, na dertig jaar neemt een raar mannetje op nogal omslachtige wijze contact met je op, jullie ontmoeten elkaar in een schimmige achterbuurt, hij vertelt dat je leven je echte leven niet is, maar dat er een mogelijkheid is terug te keren door middel van een injectie. En o ja, je weet niet of je 'echte' leven beter is dan het leven dat je nu hebt én er is een kans dat je, als de oversteek niet vloeiend gaat, vast komt te zitten in 'een soort niemandsland'.
Zou er werkelijk iemand zijn die zegt: nou, kom maar door met die spuit? Het is moeilijk te geloven, ook niet in het geval van Simon, die weliswaar een nogal onthechte indruk maakt maar ondertussen wel een steeds warmere band met zijn dochter krijgt, een lieve minnares heeft en zijn succesvolle carrière als fotograaf net een nieuwe impuls heeft gegeven. 'Hoe verschillend zou mijn leven daar zijn?' - een 'onweerstaanbare' vraag volgens Simon, maar dit als enige argument om je hele leven voor op te geven: nee.
De roman is in meer aspecten onbevredigend. De hele geopolitieke situatie rondom die dode astronaut voelt een beetje alsof het met de haren erbij is gesleept. En terwijl de wereld kennelijk in brand staat, piekert Simon zich suf over op welk moment zijn leven vertakt is geraakt. Het moment dat hij zijn puberdochter een mep wilde geven? Het moment dat hij de zooi in haar kamer fotografeerde? Het moment dat zij die foto prominent op zijn vernissage zag hangen?
Ach nee, de lezer voorvoelt allang dat het allemaal teruggaat naar die veerboot. En dat meisje dat hij daar ontmoet heeft, met die rode krullen en 'fijne trekken', dat zal in zijn andere leven wel weer terugkomen - net als dat blonde jongetje waarvoor hij als fotograaf een fascinatie opvat. En zonder te veel verklappen heeft het verhaal uiteindelijk wel een heel hoog 'het was allemaal maar een droom'-gehalte.
Nog lang geen winter bevat heus mooie passages - stilistisch is het allemaal wel in orde - maar er is een parallelle wereld denkbaar waarin Peter Terrin een interessanter boek geschreven had.
De Vlaamse schrijver Peter Terrin won in 2010 de EU Literatuurprijs voor zijn roman De bewaker.
fictie
Peter Terrin
Nog lang geen winter
De Bezige Bij; 256 pagina's; € 23,99.
Bookarang
Een originele roman over het nemen van beslissingen en parallelle levens. Simon staat op het punt naar Italië te reizen om de as van zijn ex-vriendin Carla uit te strooien wanneer hij onverwacht een grote som geld ontvangt. Tijdens een chatsessie op de website van de bank ontmoet hij iemand die beweert net als Simon vast te zitten in een parallel leven. Dit markeert het begin van een zoektocht naar antwoorden. Simon krijgt hulp van zijn dochter Romy, die hij kreeg uit zijn relatie met de oudere Carla. Romy, geboren met een beperking, heeft een verstoorde relatie met haar vader, maar na tien jaar stilte zoekt ze weer contact. Ze merkt al gauw dat haar vader sinds een paar weken een andere man lijkt te zijn… Het verhaal verkent thema's van familiebanden, geheimen en persoonlijke ontdekkingen. Talig en fijnzinnig geschreven. Geschikt voor een breed tot literair lezerspubliek. Peter Terrin (Tielt, 1968) is een bekende Belgische schrijver en fotograaf. Hij schreef meerdere boeken. Hij won in 2012 de AKO Literatuurprijs.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.