Een noodzakelijk wezen

De opdracht aan beroepscrimineel Lucien om Philippe, neef van de baas maar ook pastoor in spe, een lesje te leren loopt helemaal fout, het beoogde slachtoffer valt vier hoog uit het raam. Om aan de wraak van zijn gangsterbaas te ontkomen neemt Lucien de identiteit van de dode aan en gaat in diens soutane aan de slag in een klein stadje in de Jura. Als voorzorg verstopt hij wel diverse pistolen in de kerk (en zijn toog). De parochianen hebben uiteraard geen idee van Luciens ware aard en zien in zijn onbeholpen pogingen om de mis op te dragen een modernisme. Zijn misdienaar, een jong meisje uit een achterstandsgezin, is de enige die hem doorziet. De soutane heeft zo zijn voordelen (o.a. gratis seks), maar als hij een kleine lokale drugshandelaar ondersteunt fronst de plaatselijke gendarme wel een wenkbrauw. Goed getekende, heel onconventionele misdaadstrip, met bizarre misverstanden en de nodige zwarte humor. Auteurs proberen het verhaal afstandelijk, zonder een moreel oordeel, te vertellen. Het maakt je benieuwd naar de ontknoping in deel twee.