Alice in Wonderland
Lewis Carroll
Lewis Carroll (Auteur), Helen Oxenbury (Illustrator)
3 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Vier Windstreken, © 1999 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : AVONTUUR : VERHALEN : CARR |
Aanwezig |
Gottmer, cop. 1999 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : AVONTUUR : VERHALEN : CARR |
Aanwezig |
Van Goor, cop. 1996 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : AVONTUUR : VERHALEN : CARR |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Goor, cop. 1996 |
JEUGD : VERHALEN ROOD (9-11 J.) : CARR |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Baart, 1982 |
JEUGD : VERHALEN BLAUW (12-14 J.) : CARR |
4 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Magazijn |
Het Laatste Nieuws, cop. 2004 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : CARR |
Magazijn |
Gottmer, cop. 1999 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : CARR |
2 items magazijn |
ICOB, 1984 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : CARR |
31/12/2000
Zijn het de vriendelijkere illustraties, de zachtere kleuren, de menselijke emoties in de gezichtsuitdrukking en de houding van de dieren die ervoor zorgen dat Wonderland minder het karakter van een nachtmerrie krijgt dan bij Carroll naarmate het verhaal vordert het geval is? Terwijl je je bij Tenniels illustraties voortdurend bewust bent van het feit dat je een ondergrondse wereld observeert, die in de diepste lagen van de verbeelding gedijt, vergeet je Alices eindeloze val door de konijnenkoker als je van Oxenbury's prenten geniet. Dit Wonderland heeft niets "afgrondelijks". Alices val lijkt ook in de zwartwittekening meer op zweven. De wetten van de aantrekkingskracht lijken opgeheven en de fantasie krijgt niet alleen vrij spel, maar is ook vrijblijvender; de absurditeit van het maffe theepartijtje of het surrealisme van de duizelingwekkende hal met ontelbare deuren en een glazen tafel in het midden grijpen minder naar de keel. Helen Oxenbury's lectuur van Alice in Wonderland heeft blijkbaar dát potentieel uit het werk tevoorschijn gelezen dat het kan redden naar een eigentijdse postmoderne invulling: speelsheid, vrijblijvendheid, absurditeit zonder meer en zonder het verlangen naar zekerheid en zin. Sofia Engelsman weet in haar knappe vertaling zelfs voor de allermafste woordspelingen een oplossing te bedenken, ze sluit goed aan bij Oxenbury's instelling en versterkt het effect. Zowel de illustraties van Helen Oxenbury als de vertaling van Sofia Engelsman getuigen van lef en van een frisse inspiratie. [Katrien Vloeberghs]
Drs. C. Hoekema-van Vliet
Alice is een eigenwijs meisje dat in allerlei avonturen belandt. Als ze koekjes eet groeit ze of wordt juist heel klein. Ze ontmoet diverse vreemde wezens zoals bijvoorbeeld de Maartse Haas, de Hoedenmaker en de grijzende kat. Ook krijgt ze te maken met de boosaardige koningin. Deze vernieuwde uitgave is geïllustreerd door Helen Oxenbury. De gekleurde en zwart-witillustraties hebben veel humor en geven het verhaal goed weer. Ze verduidelijken de tekst en er is veel op te zien. De platen bieden aanleiding tot een gesprek over het verhaal. Alice wordt hier afgebeeld als een kind van deze tijd. De tekst is goed te begrijpen, ondanks dat er hier en daar moeilijk taalgebruik is. De vertaalster Sofia Engelsman heeft hier bewust voor gekozen om geen afbreuk aan het oorspronkelijke verhaal te doen. Het boek wordt ingeleid door een gedicht over Alice, een noot van de vertaalster en een inhoudsopgave. Het boek is schitterend uitgevoerd: een harde kaft met losse omslag, stevige bladzijden en een duidelijk lettertype. Bestemd voor kinderen vanaf acht jaar. Vooral aan te bevelen om voor te lezen!
Annie Beullens
ua/an/22 j
Het blijft een genoegen deze klassieker te herlezen, en als je het verhaal kent, kun je aandacht geven aan de vertaling. Die is in deze uitgave meer dan geslaagd. Een kleine vergelijking: de schildpad wordt hier nepschildpad genoemd, in andere vertalingen las ik al soepschildpad en imitatieschildpad. De schoolvakken op p. 159 zijn vertaald als: Vrezen en Drijven (Pezen en Drijven of Lui zijn en Schreeuwen), Opsnijden, Afbekken, Beschuldigen, Stelen (Optillen, Afbekken, Gemenevuldigen en Stelen of Opzwellen, Aftrappen, Vermenigschuldigen en Stelen), Geheimenis, oude en moderne geheimenis (Vaderhandse verbiedenis of Bijbelse en Vaderlandse vergetenis), paardrijkunde (aanwijskunde of Zeeografie) en vertekenen, Dwangarbeid en Elastiek (Schadelijke oefening), Potjeslatijn en Griep (Griep en Chagrijn of Lachpijn en Griep). En verder over het onderwijs: Het was de verkorte opleiding, merkte de Griffioen op, en dus was elke dag een uur korter. (p. 160) In een vertaling van Reedijk en Kossman uit 1972 klonk deze laatste zin als volgt: We gingen er heen om onderwijs te genieten en daar geniet je iedere dag minder van. Deze laatste vertaling vind ik wel ironischer en grappiger. Deze voorbeelden tonen aan welke eisen er aan het taalgevoel en de creativiteit van de vertaler worden gesteld. De vertaalster heeft het in de inleiding over de onvertaalbare woordspelingen en de absurde gedichten als obstakels. Ze is er knap in geslaagd de verzen in een vlot ritme en in leesbare taal om te zetten. Het verhaal, hoe absurd ook, blijft op een verrasende wijze boeien. De illustraties van Helen Oxenbury vind ik het mooist als ze niet gekleurd zijn. De ingekleurde versies doen mij iets te veel aan bekende jeugdtijdschriften denken. Een prachtig cadeau voor bijvoorbeeld communiefeesten.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.