Domenica's dromen

Dinnie holt met haar moeder, broer Crick en zus Stella achter haar rusteloze vader aan, van de ene plaats in Amerika naar de andere. De kinderen passen zich telkens aan, hoewel het met Crick af en toe flink mis gaat en de 16-jarige Stella zwanger geraakt. Dinnie is een denker. Zij wordt door een oom en tante opgevist en belandt in een privé-kostschool in Zwitserland. Haar oom is er directeur. Het internationale gezelschap wordt door de onbevangen Dinnie raak getypeerd. De rijke, excentrieke medeleerlingen, onder wie de verwende Lila en de ontwapenende prins Guthrie, contrasteren met de al even ongewone, arme familie van Dinnie. Dinnies gezin, tantes en oma leren we voornamelijk kennen uit brieven, postkaarten en korte herinneringen. Dinnie profileert zich in flarden van dromen die aansluiten bij recente gebeurtenissen. Daarbij reflecteert ze vaak op haar eigen situatie. Langzaamaan wordt ze zich van haar ongewone en bevoorrechte positie bewust en trekt ze conclusies.

Dinnie wordt volwassen in haar eigen tempo en op een bijna onnadrukkelijke manier. Haar evolutie wordt in symbolen verpakt. De luchtbel van waaruit ze aanvankelijk tegen de wereld aankijkt, breekt open en ze drinkt de wereld met volle teugen. Kaartjes met korte, wanhopige berichten die ze tegen haar venster plakt, krijgen een optimistisch karakter. Het symbool van de blijvende verbondenheid met thuis, is het beeld van het kleine meisje dat samen met haar vader vist. Het beeld keert voortdurend terug, en wanneer Dinnie samen met Guthrie gaat vissen, is het duidelijk dat ze een soort evenwicht heeft bereikt. Het boek leest aangenaam en vlot, er is voldoende romantiek. Domenica's dromen is een goed verhaal over een ongewone puberteit, met hier en daar ideeën waar lezers vanaf 13 iets aan hebben.

[Jet Marchau]