Feest

De reeks 'Samenleesboeken' bevat twee boeken waarvan het leesniveau stijgt binnenin het verhaal. In 2002 verscheen al het prachtige, gevarieerde Lees maar mee, roos! van Heidi Smits en Marijke Bouwhuis. Dezelfde auteurs brengen nu Feest uit, dat minder gevarieerd is (bv. ditmaal één illustrator), maar binnen het thema 'feest' toch behoorlijk veel afwisseling biedt. Die afwisseling wordt vooral bereikt door de fantasie die besloten ligt in verhalen over de verjaardag van een koe, de haas die bijna vergeet zijn aanstaande uit te nodigen voor zijn trouwfeest, de competitie die heerst onder kerstballen, en de hond die niet blij is met de snuisterijen die hij krijgt op dierendag. De verhalen behandelen niet enkel de vreugde die bij een feest hoort, maar ook zaken die misgaan en de ambivalente gevoelens die de gevierden vaak koesteren over het gebeuren of de cadeaus. Een feest draait niet altijd uit zoals verwacht. In het laatste verhaal bv. worden de pogingen van een meisje die haar moeder vroeg wil verrassen op moederdag niet geapprecieerd, en wanneer de dag aangebroken is, is het meisje diep in slaap gevallen. De meeste verhalen eindigen wel met zo'n grappige wending. De taal is verzorgd. Het hoge aantal uitroepzinnen en het dialogische karakter van de verhalen valt op. In de eerste twee verhalen is die dialoog uitgewerkt zoals in een theaterstuk, en ik vraag me of dit tekstbeeld niet wat moeilijk is voor de eerste, onervaren lezers (die eerste verhalen zijn bestemd voor lezers die er drie maanden onderwijs hebben op zitten), zeker wanneer de gedachten van een hond tussen haakjes worden geschreven. De tekeningen van Hilde Schuurmans zijn eenvoudig maar zwierig. Ze beelden vooral de blije en niet zo blije gevoelens van de personages goed uit. Net als de tekst bevatten ze veel grapjes. [Chris Bulcaen]