Uit de lucht geplukt, of Hoe Ricky de wereld redt

Ricky Van de Ruigerots is een heel slim elfjarig Europiaans jongetje dat de ene uitvinding na de andere verzint. En dat is ook precies het probleem: in Europia houdt men niet van nieuwigheden. Ministeriële besluiters bepalen er wat wel en niet kan. Als Ricky op een dag de oude professor Eustachius opzoekt in het gekkenhuis, raakt hij in grote problemen. Eustachius blijkt namelijk verre van gek en is stiekem bezig een vliegmachine te bouwen om naar buurwereld Titania te vliegen. De ministeriële beslissers krijgen dit door en Ricky moet samen met de professor in de ietwat vreemde 'Heli-schroef-a-flap-trap-tor' naar Titania vluchten. Daar landen ze in de tuin van de president en ontmoeten er diens dochter Abke, die haar vaders campagne leidt bij de aanstaande verkiezingen.
Eustachius en Ricky blijken niet de enigen die in Titania uit de lucht komen vallen. Nog diezelfde nacht landt een enorme troepenmacht uit Callisto in de presidentiële achtertuin. Callisto is een derde planeet die de mensen in Europia en Titania slechts kenden onder de naam ‘de stip’. De soldaten van de kleine planeet blijken echter erg bloeddorstig en veroveringszuchtig. Naast Titania nemen ze ook gelijk Europia in. Ricky en Abke zien kans te vluchten, al hangt Zeger, het zoontje van de admiraal van Callisto, onderaan de 'Heli-schroef-a-flap-trap-tor'. Omdat ook hij de bloeddorst van zijn vader haat, besluiten ze met zijn drieën Europia en Titania te bevrijden. Met hulp uit onverwachte hoek — een walvisvaarder, een brokkenpiloot en een vervuilde ministeriële besluiter — lukt dit uiteindelijk, al belanden de drie herhaaldelijk in zeer penibele situaties.
In Uit de lucht geplukt, of hoe Ricky de wereld redt creëert Mark Tijsmans uit het niets drie nieuwe werelden: Europia, Titania en Callisto. Heel slim introduceert hij deze werelden door het boek te beginnen met een viertal pagina’s uit een schools aardrijkskundeboek. De setting waarin Ricky op de eerste bladzijde opduikt, is hierdoor direct helder en dat geeft het verhaal een vliegende start. Intrigerend zijn de handgeschreven dagboekfragmenten die tussen de gewone hoofdstukken in staan en steeds beginnen met de mysterieuze datering ‘negende decennium sindsdien’. Wenkbrauwfronsend zijn ook de propagandapamfletten uit Titania die al opduiken op een moment dat deze wereld nog absoluut niet bereikbaar lijkt voor Ricky. Beide tekstuele intermezzo’s roepen vragen op en scheppen verwachtingen die zorgen dat de lezer blijft doorlezen.
Tijsmans heeft een vrolijke, wat droge humoristische schrijfstijl — ‘Ricky was een supergelukkige jongen, die zonder zorgen door het leven huppelde. Maar nu huppelde hij even niet. Want hij sliep’ — die de zekerheid biedt dat alles goed komt. Dat geeft de lezer een veilig gevoel, ondanks dat Ricky zijn vader en moeder in de gevangenis ziet verdwijnen, hij zijn eigen planeet achter zich moet laten en op een gegeven moment werkelijk iedereen achter hem aanzit. Het enige moment dat Tijsmans deze toon kwijt is, is wanneer Titania aangevallen wordt door de wrede soldaten uit Callisto en zij betogers bij het paleis van de president bruut vermoorden. Hier wordt de sfeer in het boek even grimmig.
Tijsmans koos hier voor een bijzonder fantasievolle setting. Toch heeft de auteur geen enkele moeite deze fictieve wereld levendig te maken, onder meer door nieuwe woorden te introduceren waar iedereen direct een aards beeld bij heeft, zoals de ‘in-de-verte-kijker’. Het boek telt verschillende maffe personages die aan het einde van het verhaal overigens minder maf blijken te zijn, ondanks dat ze allemaal in een gekkenhuis zitten. Voor kinderen vanaf tien jaar. [Fedor de Beer]