De indringers

Avontuur verzekerd in dit tweede deel van de 'Broederband'-serie van John Flanagan. Nadat de Andomal, het heilige bezit van de Skandiërs, tijdens hun overwinningsnacht door piraat Zavac op sluwe wijze werd buitgemaakt, zijn de Reigers op de vlucht voor de wraak van oberjarl Erak, die eigenlijk blij is dat zijn winnend broederbandteam op eigen houtje de jacht heeft ingezet, liever dan in ongenade te vallen. In het eerste deel stranden de Reigers tijdens een storm in een beschutte baai. Na wat interne strubbelingen en de coming out van de eenarmige Thorn als vroegere Maktig, topkrijger van de Skandiërs, bereiden de Reigers zich voor op de onvermijdelijke confrontatie met de rovers: waar die zal plaatsvinden blijft nog onbekend. Ten slotte worden ze toch nog ingelopen door Svengal en de bemanning van de Wolfswind, die door Erak op zoektocht werden gestuurd om de Reigers bij te staan en niet – zo verwachtten Hal en zijn makkers – om hen terug te slepen naar Skandia en hun terechte straf. Onverwachte steun op het goede moment. De stad die de Magyaren in hun greep houden en waar ze zich hebben genesteld en verschanst, zal aangevallen worden. De indringers zullen de indringers een hak zetten.
Hal bedenkt een schitterend plan, niets of toch bijna niets, wordt aan het toeval overgelaten. En dan toont John Flanagan weer van één zijn beste kanten: die van strateeg. Heeft hij Clausewitz gelezen? Wat hij allemaal niet bedenkt aan listen en lagen, aan trucs en gevechtstactieken! Je zou als lezer haast blij zijn dat de auteur aan de goede kant staat. De stad is gered, maar Zavac en zijn trawanten zijn weggezeild, nadat ze de Wolfswind met zware averij op het strand hebben achtergelaten.
John Flanagan heeft iets met wezen en verschoppelingen. De broederband die hij in zijn eerste deel laat opdraven, is een samenraapsel van verstotelingen, eigengereide eenzaten, een twistende tweeling, een dief en een oude dronkelap. Figuren die aan de rand van de Skandia-maatschappij leven en overleven. Met hun unieke eigenschappen en het slimme leiderschap van Hal – voor die naam heeft Flanagan toch wel érg weinig moeite gedaan, Halt is een hoofdpersonage in zijn 'Grijze Jager'-reeks – zijn ze keer op keer de tegenstrever te slim af.
Flanagan strooit kwistig rond met allerhande weetjes en technieken: hoe bouw je een boot, een tent, een monsterkruisboog. Het boek bevat een lijst met zeiltermen. De personages zijn toonbeelden van doorzettingsvermogen. Wie voldoende oefent, blinkt weldra uit in zijn discipline. Wie niet sterk is, moet slim zijn. En slim worden ze stuk voor stuk, op hun terrein. Het boek switcht moeiteloos tussen de verschillende personages en locaties. Onstuitbaar nadert de uiteindelijke clash. In dit boek brengt Hal het weer eens voor mekaar. Hoeveel boekdelen het nog duurt voor hij met zijn makkers terug naar huis kan, hangt van Flanagan af. Even mag nog. [Walter Schoonbaert]