Een film met Sophia
Herman Koch
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Ambo|Anthos, 2018 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : KOCH |
31/12/2001
Voor sommigen rinkelt bij het horen van de naam Herman Koch ongetwijfeld een belletje dat de deur opent naar het humoristische televisieprogramma Jiskefet. Met zijn boek Red ons, Maria Montanelli vestigde Koch zijn naam ook in de literaire wereld. Voor wie echter Eten met Emma de eerste kennismaking met de auteur vormt, mag dit met veel nadruk als "waar gebeurd" ingeleide verhaal een bevreemdende indruk nalaten. Het motto: "Writers often disguise their lives as fiction. The thing they almost never do is to disguise fiction as their lives", geeft reeds een niet-alledaagse toon aan en personages die hun tijd doorbrengen met biljarten, pilsjes drinken, Ducados roken en vrouwen versieren, zetten deze verder. De vertelde tijd wordt grotendeels bepaald door een terugblik op het bezoek van een oppervlakkige, wat melige vader -- die hard op weg is "de leukste Oude Man van de wereld" te worden en graag uitpakt met "wat hij nog allemaal deed op zijn leeftijd" -- aan het hoofdpersonage Martin, een ambitieuze maar eigenzinnige schrijverszoon. Deze wil afrekenen met Amsterdam en de Nederlandse bekrompenheid, symbolisch weerspiegeld door zijn vertrek naar Barcelona en het alleen eten in het openbaar, want " [w]ie in Nederland durft in zijn eentje in een restaurant te gaan zitten en een voorgerecht, een hoofdgerecht en een kwartliter -- koude -- rode wijn te bestellen?" Door die afstand hoopte Martin in staat te zijn het van hem verwachte boek te kunnen schrijven, als reactie op het tot bestseller uitgegroeide debuut van een vroegere vriendin (Emma Carvalho), waarin hij ongevraagd als duidelijk herkenbaar personage was opgevoerd. In werkelijkheid echter lijkt zijn verblijf in Barcelona meer op een vlucht dan een bevordering voor het schrijverschap. Martin vult zijn dagen hoofdzakelijk met doelloos rondzwerven en het bedenken van geschikte "beginzinnen" en steeds langere nachten vol "spijt over de zeeën van verloren tijd" stapelen zich op. Maar veel meer nog dan een relaas over de moeizame weg tot literaire bekendheid is Eten met Emma vooral een klacht over een leven waarvan hij dacht dat hij het achter zich gelaten had. Uiteindelijk leveren de krampachtige pogingen om het boek te schrijven "dat tot dusver in Nederland niet geschreven is", niet het gedroomde succes op, want ook al veronderstelt Martin een meesterlijk creatieve imitatie van een vrijwel onbekend Amerikaans werk te hebben voortgebracht, het blijft een imitatie en wordt als zodanig ook van op afstand bekritiseerd. Het haast obsessieve belang van die afstand tot het thuisfront werkt zich doorheen de roman zelfs op het niveau van de vertelstijl uit, die in zijn terughoudendheid de lezer niet toelaat door de oppervlakte te dringen. Bovendien mist degene die geen Spaans kent af en toe wel de clou wanneer de vertaling van betekenisvolle woorden of passages uitblijft. Bij uitbreiding snijdt Koch in Eten met Emma de postmoderne problematiek van de originaliteit aan, samen met het onderscheid tussen feit en fictie. Hoewel dit allemaal in een schijnbaar luchtige sfeer van exotische gerechten en vakantieliefdes gebeurt, betekent dit nog niet dat het ook zonder meer leuk is. "Leuk is weer iets heel anders". [Linde Roels]
Redactie
'Er bestaat geen groter verschrikking dan het succes van een ander. Als je die ander dan ook nog eens van dichtbij kent (of hebt gekend, ergens in een ver, en alleen met de grootste moeite verdrongen verleden), is dat succes ronduit onverdraaglijk.' Aldus de eerste woorden van het eerste hoofdstuk van deze roman van Koch (1953) en vanuit dat gegeven ontrolt zich het verhaal van Martin die Emma interessant vond en schrijver wilde worden, maar uiteindelijk Emma niet kreeg en een boek schreef dat gekraakt werd. Tot overmaat van ramp werd hij ook nog van plagiaat beschuldigd. Terwijl diezelfde Emma een bestseller schrijft, de een na de andere boekensigneeravond heeft en hem ook nog in haar boek beschrijft als een weinig interessant personage. Ronduit prachtig is dan de beschrijving van de scène waarin Martin aan het eind van het boek bij een van de signeersessies van Emma aanwezig is. Een zeer onderhoudend verhaal met humor en een tragische ondertoon, dat je in een adem uitleest.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.