Silas en de wolf
Selma Noort
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Leopold, 2019 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : IK EN DE WERELD : VERHALEN : NOOR |
J. Staal
Raven woont met zijn ouders, twee zusjes, opa en tante op een klein eiland. Tegen zijn zin moet hij deze oase van rust en harmonie verlaten om op het vasteland naar school te gaan. Daar wordt de eenzelvige jongen gepest door klasgenoten. Juf Sippora, zelf afkomstig van een eiland, weet met haar poppenkastverhaal over een mensenschuw schelpenmeisje te bereiken dat hij door de andere kinderen wordt geaccepteerd. Goed dat dit verhaal, een van de mooiste uit de Nederlandse jeugdliteratuur, weer beschikbaar is. De oorspronkelijke illustraties zijn vervangen door kleine potloodtekeningen door de auteur die Raven gemaakt had kunnen hebben. De tekstuele wijzigingen in deze herziene editie zijn minimaal. Zo is het woord sigarenkistje veranderd in pennenkistje en eindigt dit realistische sprookje met een toegankelijker lied dan in vorige drukken. In 1993 bekroond met een Zilveren Griffel. Vanaf ca. 8 jaar.
Jasmien Repriels
te/ep/30 s
Raven woont in een groen huisje samen met zijn zusjes, zijn vader en moeder en Poes. Het huisje staat op een klein eiland. Al zijn hele leven woont Raven daar. Het is een eiland van zand met plukjes helmgras. En brede stille stranden. Je kan er het schreeuwen van de meeuwen horen en het geraas van de branding. Er staat nog een ander groen huisje, daar wonen Pake en Noenke. Raven helpt zijn moeder met bessen plukken en Pake met garnalen vissen. Op een dag moet hij op het vasteland naar school. Dat hoort zo. Raven moet leren lezen en schrijven en andere kinderen ontmoeten. Maar hoe moet dat dan met Pake? Raven heeft helemaal geen tijd voor school. Zijn klasgenoten vinden hem maar raar met zijn verhalen over gekleurde huizen en zijn vreemde liedjes. Gelukkig is juf Sippora anders. Zij vertelt hem over het schelpenmeisje ...
Het verhaal van Raven is een verhaal over isolement. Door het onbegrip van de andere kinderen staat Raven er emotioneel helemaal alleen. Hierdoor voelt hij zich zelfs op het vasteland 'op een eiland'. Het verhaal is vanuit Ravens standpunt geschreven. Je leeft mee met de gevoelens van een kleine jongen die angstig op de rand van de grote onbekende wereld staat. Zijn leven was tot dan zeer simpel. Het bestond uit spelen in de branding, garnalen vissen en bessen plukken. Ontroerend eenvoudig. Als lezer zou je ook niets liever willen dan dit vasthouden. Uiteraard is er onbegrip van de buitenwereld. Wie vreemd is wordt niet altijd zomaar aanvaard of begrepen. Een situatie die ook in onze tijden erg herkenbaar zal zijn. Sommige lezertjes zullen misschien wel aan een specifiek kindje moeten denken. Het boek kan een mooi vertrekpunt vormen voor een gesprek hierover.
De tekst werd door Selma Noort geschreven zoals Raven hem bedacht heeft. Korte eenvoudige zinnen, perfect geschikt voor de negenjarige doelgroep. Het boek is opgedeeld in dertig hoofdstukken van telkens twee bladzijden. Erg behapbaar dus om in korte stukjes zelf te lezen of als verhaaltje voor het slapengaan. In 1993 werd 'Eilandheimwee' bekroond met een zilveren griffel en is intussen aan zijn vijfde herdruk toe. Ditmaal werd ook gekozen voor een nieuwe kaft. Een mooie dromerige tekening van Raven die in zijn groene boot naar de veilige thuishaven vaart. Als je goed oplet hoor je de meeuwen ...
Een lieflijk ontroerend verhaaltje over een echt jongetje, de angst voor het onbekende, heimwee naar het vertrouwde en helpende begripvolle handen.
Jasmien Repriels
te/ep/30 s
Raven woont in een groen huisje samen met zijn zusjes, zijn vader en moeder en Poes. Het huisje staat op een klein eiland. Al zijn hele leven woont Raven daar. Het is een eiland van zand met plukjes helmgras. En brede stille stranden. Je kan er het schreeuwen van de meeuwen horen en het geraas van de branding. Er staat nog een ander groen huisje, daar wonen Pake en Noenke. Raven helpt zijn moeder met bessen plukken en Pake met garnalen vissen. Op een dag moet hij op het vasteland naar school. Dat hoort zo. Raven moet leren lezen en schrijven en andere kinderen ontmoeten. Maar hoe moet dat dan met Pake? Raven heeft helemaal geen tijd voor school. Zijn klasgenoten vinden hem maar raar met zijn verhalen over gekleurde huizen en zijn vreemde liedjes. Gelukkig is juf Sippora anders. Zij vertelt hem over het schelpenmeisje ...
Het verhaal van Raven is een verhaal over isolement. Door het onbegrip van de andere kinderen staat Raven er emotioneel helemaal alleen. Hierdoor voelt hij zich zelfs op het vasteland 'op een eiland'. Het verhaal is vanuit Ravens standpunt geschreven. Je leeft mee met de gevoelens van een kleine jongen die angstig op de rand van de grote onbekende wereld staat. Zijn leven was tot dan zeer simpel. Het bestond uit spelen in de branding, garnalen vissen en bessen plukken. Ontroerend eenvoudig. Als lezer zou je ook niets liever willen dan dit vasthouden. Uiteraard is er onbegrip van de buitenwereld. Wie vreemd is wordt niet altijd zomaar aanvaard of begrepen. Een situatie die ook in onze tijden erg herkenbaar zal zijn. Sommige lezertjes zullen misschien wel aan een specifiek kindje moeten denken. Het boek kan een mooi vertrekpunt vormen voor een gesprek hierover.
De tekst werd door Selma Noort geschreven zoals Raven hem bedacht heeft. Korte eenvoudige zinnen, perfect geschikt voor de negenjarige doelgroep. Het boek is opgedeeld in dertig hoofdstukken van telkens twee bladzijden. Erg behapbaar dus om in korte stukjes zelf te lezen of als verhaaltje voor het slapengaan. In 1993 werd 'Eilandheimwee' bekroond met een zilveren griffel en is intussen aan zijn vijfde herdruk toe. Ditmaal werd ook gekozen voor een nieuwe kaft. Een mooie dromerige tekening van Raven die in zijn groene boot naar de veilige thuishaven vaart. Als je goed oplet hoor je de meeuwen ...
Een lieflijk ontroerend verhaaltje over een echt jongetje, de angst voor het onbekende, heimwee naar het vertrouwde en helpende begripvolle handen.
Jasmien Repriels
te/ep/30 s
Raven woont in een groen huisje samen met zijn zusjes, zijn vader en moeder en Poes. Het huisje staat op een klein eiland. Al zijn hele leven woont Raven daar. Het is een eiland van zand met plukjes helmgras. En brede stille stranden. Je kan er het schreeuwen van de meeuwen horen en het geraas van de branding. Er staat nog een ander groen huisje, daar wonen Pake en Noenke. Raven helpt zijn moeder met bessen plukken en Pake met garnalen vissen. Op een dag moet hij op het vasteland naar school. Dat hoort zo. Raven moet leren lezen en schrijven en andere kinderen ontmoeten. Maar hoe moet dat dan met Pake? Raven heeft helemaal geen tijd voor school. Zijn klasgenoten vinden hem maar raar met zijn verhalen over gekleurde huizen en zijn vreemde liedjes. Gelukkig is juf Sippora anders. Zij vertelt hem over het schelpenmeisje ...
Het verhaal van Raven is een verhaal over isolement. Door het onbegrip van de andere kinderen staat Raven er emotioneel helemaal alleen. Hierdoor voelt hij zich zelfs op het vasteland 'op een eiland'. Het verhaal is vanuit Ravens standpunt geschreven. Je leeft mee met de gevoelens van een kleine jongen die angstig op de rand van de grote onbekende wereld staat. Zijn leven was tot dan zeer simpel. Het bestond uit spelen in de branding, garnalen vissen en bessen plukken. Ontroerend eenvoudig. Als lezer zou je ook niets liever willen dan dit vasthouden. Uiteraard is er onbegrip van de buitenwereld. Wie vreemd is wordt niet altijd zomaar aanvaard of begrepen. Een situatie die ook in onze tijden erg herkenbaar zal zijn. Sommige lezertjes zullen misschien wel aan een specifiek kindje moeten denken. Het boek kan een mooi vertrekpunt vormen voor een gesprek hierover.
De tekst werd door Selma Noort geschreven zoals Raven hem bedacht heeft. Korte eenvoudige zinnen, perfect geschikt voor de negenjarige doelgroep. Het boek is opgedeeld in dertig hoofdstukken van telkens twee bladzijden. Erg behapbaar dus om in korte stukjes zelf te lezen of als verhaaltje voor het slapengaan. In 1993 werd 'Eilandheimwee' bekroond met een zilveren griffel en is intussen aan zijn vijfde herdruk toe. Ditmaal werd ook gekozen voor een nieuwe kaft. Een mooie dromerige tekening van Raven die in zijn groene boot naar de veilige thuishaven vaart. Als je goed oplet hoor je de meeuwen ...
Een lieflijk ontroerend verhaaltje over een echt jongetje, de angst voor het onbekende, heimwee naar het vertrouwde en helpende begripvolle handen.
Jasmien Repriels
te/ep/30 s
Raven woont in een groen huisje samen met zijn zusjes, zijn vader en moeder en Poes. Het huisje staat op een klein eiland. Al zijn hele leven woont Raven daar. Het is een eiland van zand met plukjes helmgras. En brede stille stranden. Je kan er het schreeuwen van de meeuwen horen en het geraas van de branding. Er staat nog een ander groen huisje, daar wonen Pake en Noenke. Raven helpt zijn moeder met bessen plukken en Pake met garnalen vissen. Op een dag moet hij op het vasteland naar school. Dat hoort zo. Raven moet leren lezen en schrijven en andere kinderen ontmoeten. Maar hoe moet dat dan met Pake? Raven heeft helemaal geen tijd voor school. Zijn klasgenoten vinden hem maar raar met zijn verhalen over gekleurde huizen en zijn vreemde liedjes. Gelukkig is juf Sippora anders. Zij vertelt hem over het schelpenmeisje ...
Het verhaal van Raven is een verhaal over isolement. Door het onbegrip van de andere kinderen staat Raven er emotioneel helemaal alleen. Hierdoor voelt hij zich zelfs op het vasteland 'op een eiland'. Het verhaal is vanuit Ravens standpunt geschreven. Je leeft mee met de gevoelens van een kleine jongen die angstig op de rand van de grote onbekende wereld staat. Zijn leven was tot dan zeer simpel. Het bestond uit spelen in de branding, garnalen vissen en bessen plukken. Ontroerend eenvoudig. Als lezer zou je ook niets liever willen dan dit vasthouden. Uiteraard is er onbegrip van de buitenwereld. Wie vreemd is wordt niet altijd zomaar aanvaard of begrepen. Een situatie die ook in onze tijden erg herkenbaar zal zijn. Sommige lezertjes zullen misschien wel aan een specifiek kindje moeten denken. Het boek kan een mooi vertrekpunt vormen voor een gesprek hierover.
De tekst werd door Selma Noort geschreven zoals Raven hem bedacht heeft. Korte eenvoudige zinnen, perfect geschikt voor de negenjarige doelgroep. Het boek is opgedeeld in dertig hoofdstukken van telkens twee bladzijden. Erg behapbaar dus om in korte stukjes zelf te lezen of als verhaaltje voor het slapengaan. In 1993 werd 'Eilandheimwee' bekroond met een zilveren griffel en is intussen aan zijn vijfde herdruk toe. Ditmaal werd ook gekozen voor een nieuwe kaft. Een mooie dromerige tekening van Raven die in zijn groene boot naar de veilige thuishaven vaart. Als je goed oplet hoor je de meeuwen ...
Een lieflijk ontroerend verhaaltje over een echt jongetje, de angst voor het onbekende, heimwee naar het vertrouwde en helpende begripvolle handen.
Jasmien Repriels
te/ep/30 s
Raven woont in een groen huisje samen met zijn zusjes, zijn vader en moeder en Poes. Het huisje staat op een klein eiland. Al zijn hele leven woont Raven daar. Het is een eiland van zand met plukjes helmgras. En brede stille stranden. Je kan er het schreeuwen van de meeuwen horen en het geraas van de branding. Er staat nog een ander groen huisje, daar wonen Pake en Noenke. Raven helpt zijn moeder met bessen plukken en Pake met garnalen vissen. Op een dag moet hij op het vasteland naar school. Dat hoort zo. Raven moet leren lezen en schrijven en andere kinderen ontmoeten. Maar hoe moet dat dan met Pake? Raven heeft helemaal geen tijd voor school. Zijn klasgenoten vinden hem maar raar met zijn verhalen over gekleurde huizen en zijn vreemde liedjes. Gelukkig is juf Sippora anders. Zij vertelt hem over het schelpenmeisje ...
Het verhaal van Raven is een verhaal over isolement. Door het onbegrip van de andere kinderen staat Raven er emotioneel helemaal alleen. Hierdoor voelt hij zich zelfs op het vasteland 'op een eiland'. Het verhaal is vanuit Ravens standpunt geschreven. Je leeft mee met de gevoelens van een kleine jongen die angstig op de rand van de grote onbekende wereld staat. Zijn leven was tot dan zeer simpel. Het bestond uit spelen in de branding, garnalen vissen en bessen plukken. Ontroerend eenvoudig. Als lezer zou je ook niets liever willen dan dit vasthouden. Uiteraard is er onbegrip van de buitenwereld. Wie vreemd is wordt niet altijd zomaar aanvaard of begrepen. Een situatie die ook in onze tijden erg herkenbaar zal zijn. Sommige lezertjes zullen misschien wel aan een specifiek kindje moeten denken. Het boek kan een mooi vertrekpunt vormen voor een gesprek hierover.
De tekst werd door Selma Noort geschreven zoals Raven hem bedacht heeft. Korte eenvoudige zinnen, perfect geschikt voor de negenjarige doelgroep. Het boek is opgedeeld in dertig hoofdstukken van telkens twee bladzijden. Erg behapbaar dus om in korte stukjes zelf te lezen of als verhaaltje voor het slapengaan. In 1993 werd 'Eilandheimwee' bekroond met een zilveren griffel en is intussen aan zijn vijfde herdruk toe. Ditmaal werd ook gekozen voor een nieuwe kaft. Een mooie dromerige tekening van Raven die in zijn groene boot naar de veilige thuishaven vaart. Als je goed oplet hoor je de meeuwen ...
Een lieflijk ontroerend verhaaltje over een echt jongetje, de angst voor het onbekende, heimwee naar het vertrouwde en helpende begripvolle handen.
Jasmien Repriels
te/ep/30 s
Raven woont in een groen huisje samen met zijn zusjes, zijn vader en moeder en Poes. Het huisje staat op een klein eiland. Al zijn hele leven woont Raven daar. Het is een eiland van zand met plukjes helmgras. En brede stille stranden. Je kan er het schreeuwen van de meeuwen horen en het geraas van de branding. Er staat nog een ander groen huisje, daar wonen Pake en Noenke. Raven helpt zijn moeder met bessen plukken en Pake met garnalen vissen. Op een dag moet hij op het vasteland naar school. Dat hoort zo. Raven moet leren lezen en schrijven en andere kinderen ontmoeten. Maar hoe moet dat dan met Pake? Raven heeft helemaal geen tijd voor school. Zijn klasgenoten vinden hem maar raar met zijn verhalen over gekleurde huizen en zijn vreemde liedjes. Gelukkig is juf Sippora anders. Zij vertelt hem over het schelpenmeisje ...
Het verhaal van Raven is een verhaal over isolement. Door het onbegrip van de andere kinderen staat Raven er emotioneel helemaal alleen. Hierdoor voelt hij zich zelfs op het vasteland 'op een eiland'. Het verhaal is vanuit Ravens standpunt geschreven. Je leeft mee met de gevoelens van een kleine jongen die angstig op de rand van de grote onbekende wereld staat. Zijn leven was tot dan zeer simpel. Het bestond uit spelen in de branding, garnalen vissen en bessen plukken. Ontroerend eenvoudig. Als lezer zou je ook niets liever willen dan dit vasthouden. Uiteraard is er onbegrip van de buitenwereld. Wie vreemd is wordt niet altijd zomaar aanvaard of begrepen. Een situatie die ook in onze tijden erg herkenbaar zal zijn. Sommige lezertjes zullen misschien wel aan een specifiek kindje moeten denken. Het boek kan een mooi vertrekpunt vormen voor een gesprek hierover.
De tekst werd door Selma Noort geschreven zoals Raven hem bedacht heeft. Korte eenvoudige zinnen, perfect geschikt voor de negenjarige doelgroep. Het boek is opgedeeld in dertig hoofdstukken van telkens twee bladzijden. Erg behapbaar dus om in korte stukjes zelf te lezen of als verhaaltje voor het slapengaan. In 1993 werd 'Eilandheimwee' bekroond met een zilveren griffel en is intussen aan zijn vijfde herdruk toe. Ditmaal werd ook gekozen voor een nieuwe kaft. Een mooie dromerige tekening van Raven die in zijn groene boot naar de veilige thuishaven vaart. Als je goed oplet hoor je de meeuwen ...
Een lieflijk ontroerend verhaaltje over een echt jongetje, de angst voor het onbekende, heimwee naar het vertrouwde en helpende begripvolle handen.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.