Vissenkind

De populaire, knappe, verstandige Valentijn en de sociaal minder handige Benjamin zijn broers. Benjamin wil worden zoals zijn oudere broer. Valentijn is nochtans niet zo zelfzeker als hij overkomt. In de loop van het verhaal wordt dit ook voor Benjamin langzaamaan duidelijk. Beide broers zijn op zoek naar hun identiteit, naar waar ze goed in zijn, naar wat ze leuk vinden. Benjamin neemt net zoals zijn broer deel aan de paasmusical op school. Valentijn krijgt de rol van Jezus toegewezen en broer Benjamin speelt Judas. De musical staat symbool voor de gespannen relatie tussen de broers. Benjamin blijkt, zoals te verwachten, echt goed te zijn in zingen en acteren. Dit is erg moeilijk voor zijn broer Valentijn. Daarna volgen de gebeurtenissen, de ene al dramatischer dan de andere, mekaar snel op. Zonder al te veel uitleg. Het verhaal heeft vaart en leest vlot. Jammer dat ook bij de gevoelens van de personages niet lang wordt stilgestaan.  

Hoewel de titel van het boek anders doet vermoeden, wordt het verhaal verteld vanuit het perspectief van Benjamin. Dit personage roept weinig sympathie op. Benjamin kijkt ontzettend op naar zijn grote broer, maar deze bewondering komt akelig over. Benjamin imiteert zijn broer tot in het absurde. Zo eet hij bijvoorbeeld watermeloen omdat Valentijn dat doet, terwijl hij dat zelf echt niet lust. Benjamins overdreven pogingen leiden tot pijnlijke situaties. Er is niemand die hem stopt, die hem in bescherming neemt of hierover met hem in gesprek gaat. Op school wordt hij gepest en uitgelachen. Hij reageert hier gelaten op. Leraren grijpen niet in. Kortom, Benjamin is een eenzame jongen. Ook thuis is er weinig liefde. Broer Valentijn, zus Nicolien en mama en papa zijn evenmin warme personages. Dit maakt het niet makkelijk om mee te leven met deze personages. Zullen jongeren, die zelf op zoek naar hun identiteit en die het moeilijk hebben, zich met deze personages kunnen identificeren? Zullen ze in het boek vinden wat ze nodig hebben?

“Er was eens een koning en een koning”. Met deze zin start het sprookje ‘Vissenkind’. Koning en koning zien elkaar graag. De koning wil graag een kind voor zijn verjaardag van de koning. Alleen kan dat niet. Dus besluit koning voor de verjaardag van koning een vissenkind te kopen. Wanneer de koning zijn vissenkind krijgt, vindt hij het allesbehalve op een kind lijken, maar op een doodgewone vis. Bovendien vindt hij de vis veel te klein voor de grote wereld. Laat staan dat de vis ooit koning zou kunnen worden. Toch blijven de koningen het vissenkind knuffelen. Op een dag begint de vis te praten: zijn eerste woordjes zijn ‘papa’ en ‘papa’. En vanaf dat moment groeit een onomkeerbare vaderliefde voor hun kind. Het vissenkind groeit en groeit en zoals dat met kinderen gebeurt, zwemmen ze uiteindelijk het huis uit. Vissenkind gaat op zoek naar de liefde, de wijde rivier in, waar hij de liefde van zijn leven vindt.

Dit meesterwerk is een knap staaltje humor, met een sterk verhaal en levendige dialogen. Zowel auteur Tim Gladdines, illustrator Astrid Verplancke en vormgever Dries Desseyn verdienen alle lof. Koningen als gewone mensen en vissen als echte kinderen overgoten met een saus literair talent. Met andere woorden: een topper van formaat. De kleuren blauw en geel rijgen de tekst en illustraties aan elkaar, waardoor het boek één geheel vormt. De illustraties zijn ruw ingekleurd en de penseelstreken zijn nauwkeurig aangebracht. Boeiende uitvergrotingen zorgen ervoor dat elke bladzijde een eigen uniek perspectief krijgt. Dat liefde in alle vormen en maten bestaat, is in het boek mooi weergeven. Het opgroeien van vissenkind is herkenbaar: eerst blijven ze klein, daarna krijgen ze een groeispurt, beginnen ze te praten en voor je het weet zijn ze het huis uit. Maar wat altijd blijft is de onvoorwaardelijke liefde.

Dit boek is een absolute aanrader voor jong en oud, om alleen te lezen of samen in de klas. Voor wie houdt van verhalen met een kwinkslag, voor wie graag buiten de lijntjes kleurt, voor wie houdt van koningen en vissen of voor wie houdt van kunst en literaire hoogvliegers.