De ijle lucht in : het verslag van een huiveringwekkende Mount Everest-expeditie

De klassieke literatuur over bergexpedities vertoont een vast stramien: de voorbereidingsfase, de aanloop van de beklimming en uiteindelijk de bekroning, door een succesvolle beklimming van de top. Dit boek wijkt duidelijk van dit patroon af. Jon Krakauer, een fervent bergbeklimmer en journalist, werd door het tijdschrift 'Outside' gevraagd om deel te nemen aan een expeditie naar de top van de Mount Everest, geleid door de Nieuw-Zeelander Rob Hall. Hij moet een reportage maken over het toenemende aantal commercieel geïnspireerde expedities en de gevolgen daarvan op de bergwereld. Niemand kon evenwel voorzien dat deze expeditie en enkele andere die gelijktijdig de top beklommen, zulk een dramatisch verloop zou kennen. Bij de opmaak van de eindbalans zullen er vijf expeditieleden overleden zijn en nog een aantal anderen zullen levenslang de gevolgen van ernstige bevriezingsverschijnselen dragen.

Hoewel de auteur met dit boek meende met zijn gevoelens in het reine te komen, blijkt dat dit toch niet geheel gelukt is. Interessant is de wijze waarop Krakauer ingaat op de fysische en psychische veranderingen die plaatsvinden bij de mens die langere tijd op grote hoogte verblijft en ook op de problemen die een verblijf boven de 7.900 meter, de zogenaamde zone des doods, met zich brengt. Het zijn juist deze veranderingen bij de mens die tot het drama zullen leiden. De vermoeidheid, de uitputting gepaard aan de inwendige drang om toch het koste wat het kost de top te bereiken, leiden ertoe dat essentiële afspraken niet meer worden nageleefd en dat de dreiging van een naderende storm niet in zijn juiste proporties wordt waargenomen.

Natuurlijk is het makkelijk om achteraf tot een analyse van de feiten en de gebeurtenissen te komen. De schrijver heeft zich echter ook gebaseerd op de verhalen van expeditiegenoten om een zo correct mogelijke reconstructie te maken. Dit relaas leest als een thriller en de verbijstering doet je soms naar adem happen. Je leeft met de expeditie mee, deelt in de hoop en in de verwachtingen. Wie eraan begint, wil het in één ruk uitlezen. Met een situatiekaartje en fotomateriaal.
[Marc Tysebaert]