Alle moeders wenen dezelfde tranen

De vrouwen ontmoeten elkaar tijdens een bijeenkomst waar ouders van geradicaliseerde jongeren en slachtoffers van aanslagen onder begeleiding samenkomen. Sophie heeft een dochter die zwaargewond raakt bij de aanslag bij het metrostation Maalbeek in Antwerpen in 2016. De zoon van Fatima sloot zich in Syrië bij IS aan. Ze lijken weinig gemeen te hebben, maar hebben een klik. Allebei willen ze iets positiefs aan de wereld en aan hun (klein)kinderen nalaten: een boodschap van liefde en menselijkheid. Ze houden contact, ontmoeten elkaar regelmatig en voeren eindeloze gesprekken. In het boek, dat vanuit Sophie is geschreven, praten de vrouwen over hun leven en over wat hen als mensen bindt. Liefde, verdriet, gemeenschappelijke ervaringen zoals het moederschap, maar ook dagelijkse dingen zoals voedsel en gebruiksvoorwerpen. Een bijna poëtisch en bijzonder verhaal over een onverwachte en onwaarschijnlijke vriendschap tussen twee sterke vrouwen die door het leven zijn getekend, maar niet geketend. Een hoopvol boek voor mensen die oog willen hebben voor gemeenschappelijkheid.