De oranje cape
Adam Ciccio
Adam Ciccio (Auteur), Barbara Bongini (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Clavis, 2022 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : Kleuter : mens - lichaam
Jezelf zijn |
Redactie
Een herkenbaar informatief prentenboekje (28 p.) voor kleuters met ADHD. Een meisje vertelt op grappige toon alle dagelijkse (saaie) taakjes af die ze zou moeten doen zoals: tanden poetsen, bed opmaken en opruimen. De test geeft tussen haken en cursief ook haar gedachten die daarbij op kunnen komen. Met vrolijke en fantasierijke gekleurde illustraties. Adam Ciccio heeft een praktijk voor poliklinische geestelijke gezondheidszorg voor kinderen en volwassenen. Het boek maakt deel uit van de serie: 'Mijn kop is top*’, waarin Ciccio dagelijkse obstakels en de mentale gezondheid van jonge kinderen onder de loep neemt. Vanaf ca. 4 jaar.
Flavie Lindemans
ru/eb/07 f
Dit boek is saaaaai! Waarom lees je het überhaupt? Jezus, dit boek is net zo SAAI als was sorteren, of je kamer opruimen, of huiswerk! Bwerk, dit is het saaiste boek dat je ooit zal lezen! Of toch niet helemaal ...?
Aan de hand van prentenboeken, probeert de auteur Adam Ciccio (zelf actief in de geestelijke gezondheidszorg) in de reeks Mijn kop is top visueel en in de vorm van een verhaal duidelijk te maken aan kinderen en volwassenen wat het is om met een bepaalde geestelijke aandoening te leven. Voor dit boek koos hij ADHD, en besliste hij het verhaal van een jong kind te tonen dat alles saai vindt. Huiswerk: saai! Sokken sorteren: saai! En door dat allemaal aan te duiden, zou dit boek het ook zijn! SAAI!!
De prenten zijn druk, bijna overweldigend druk, en heel filmisch. Zo druk als het in het hoofd van het kind is, zo druk zijn de pagina's. Alles is interessanter dan de taakjes die in het midden van de pagina's zijn getekend: het bed lijkt wel uit te nodigen om erop te springen, en tijdens het huiswerk maken lonkt het kussenfort in de hoek van de kamer. Zelfs de knuffelbeesten zijn half-en-half geïnteresseerd. De illustraties duiden met andere woorden goed aan hoe druk het in het hoofd van een kind met ADHD kan worden.
De tekst daarentegen, en bij uitbreiding het hele verhaal, steekt echter stokken in de wielen: hoe goed de opzet van het boek kan zijn, werkt de tekst niet. Is het een boek dat hilariteit moet opwekken omwille van de insteek dat het boek niet saai is, maar het wel claimt te zijn (denk aan: Het saaiste boek ter wereld)? Dan faalt het er grandioos in: ik verwijs u graag door naar het andere boek dat het ongetwijfeld beter wist uit te voeren. Moet dit boek aantonen dat afleiding per definitie ook wil zeggen dat de rest saai is? Dan vind ik dit boek werkelijk een zeer enge (in beide betekenissen van het woord) gedachte. De herhaling werkt storender dan versterkend, en is zo beperkt dat ik het een vervelend boek vond om de weinige pagina's door te worstelen.
Het boek geeft een totaal verkeerde boodschap, zo lijkt me – zeker wanneer je de saaie (ja echt wel qua vormgeving; inhoudelijk wist het wat meer stand te houden) visie van de auteur leest achterin het boek. Dat kadert bepaalde keuzes, maar vond ik verre van genoeg om het boek dan toch niet af te schrijven. Ik vrees dat weinig of geen kinderen (met of zonder ADHD) zich in dit boek zullen kunnen herkennen, laat staan een goed verhaal lezen. Zo jammer, want de prenten waren echt een fijne meerwaarde.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.