De buurjongen : roman
Jan Siebelink
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij, 2022 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : SIEB |
Bo Van Houwelingen
ob/kt/01 o
Stel je een tuin voor. Zonbeschenen land, een grote bloemenzee, overheersend blauw. Hoge sequoia's, lange rijen zinnia's, scabiosa, akelei en ridderspoor. Een pad tussen oude hagen, met kamperfoelie en zonneroos doorvlochten. Bloemhoofdjes bewegen in een onmerkbare bries. Warmte, gonzende insecten, vredige kalmte. Welkom, je bent terug op de kwekerij van de familie Sievez, het gezin uit Knielen op een bed violen, dé roman van Jan Siebelink, uit 2005. De jonge Ruben Sievez vertelt daarin hoe het familiebedrijf ten onder gaat aan het religieus fanatisme van zijn vader Hans. Dat er ook een andere oorzaak van die ondergang kan zijn, laat Siebelink zien in Brengschuld. Ruben is inmiddels een oude man. Op zijn verjaardag krijgt hij een brief die herinneringen oproept aan zijn jeugd.
Na een wat rommelig begin (over ene Jacques, een vriend die niets met het verhaal te maken heeft) neemt Siebelink ons mee terug naar de paradijselijke kwekerij, waar een jonge Ruben zijn ouders wanhopig aan de keukentafel treft. Hun huurbaas is onverwacht gestorven en het huis wordt verkocht. Geld om het te kopen is er niet, dus de familie staat op straat. Ware het niet dat Ruben stiekem hun rijke buurman Delgijer (goeie naam) inlicht over de penibele situatie. Prompt staat de man op de stoep. Hij wil best een stuk grond van de kwekerij overnemen zodat de familie het huis kan kopen. Een manege voor zijn dochters wil hij aanleggen. Een schuurtje met een paardenveldje - niemand zal er last van hebben. Zo wordt het afgesproken.
'De dag erop reden vanaf de Singel te brede graafmachines, met hoge glazen koepels, rood-geel, het pad in, en de kolossale voertuigen trokken de bloeiende hagen, aan weerszijden doorvlochten met zachtgele zonneroosjes en de geurende kamperfoelie, kapot, drukten die meedogenloos tegen de grond, lieten diepe sporen na.'
Classic Siebelink, zo'n zin. Weelderig, beeldend, vol contrast. De masculiene woorden 'graafmachine' en 'voertuig' - die je alleen maar met een harde R en G kunt uitspreken, tegenover het haast lispelende zachtgele zonneroosje, dat tegen de grond gedrukt wordt, als een meisje dat verkracht wordt. Subtiel is het niet - kaliber stoomtrein door alpenweide - maar het komt wel aan. In zulk geladen proza schuilt Siebelinks kracht.
Op het 'zonnigste, dit allermooiste, allervruchtbaarste gedeelte van de kwekerij' komt tot verbijstering van de familie geen paard, maar een gigantische tennishal annex bar te staan. Het is de manifestatie van alles wat de familie Sievez niet is: protserig, luidruchtig, onbeschaamd. Extra middelvinger: Delgijer noemt het complex De Manege.
En dus gaan vader en zoon Sievez schoorvoetend verhaal halen. 'Ze voelden dat hun komst niets zou uitrichten, maar de dingen moesten wel gezegd worden.' Schuchter staan ze daar, eigenlijk alleen om vernederd te worden door Delgijer. Achteraf vertelt Ruben aan zijn moeder hoe heldhaftig zijn vader geweest is. De scène roept veel bij de lezer op: de pijn van de confrontatie, woede vanwege het onrecht, vertedering voor de loyale zoon, ergernis om het lijdzame van de vader. Precies de mix aan emoties die Knielen op een bed violen zo sterk maakte.
Toch maakt Brengschuld geen blijvende indruk. Daarvoor is het verhaal te klein, de plotlijntjes (er is nog iets met automutilatie, een dwangneurose en ik snap nog steeds vriend Jacques niet) te dun. En waar bij Siebelink het testosteron van de pagina's kan spatten is Brengschuld ingetogen. De toon is bedaard, soms op het saaie af, wat overigens prima past bij een oude man die terugblikt. Er klinkt weemoed in zijn stem, alsof hij afscheid neemt. 'Je beseft soms ineens: de wereld is anders geworden, er hangt een andere sfeer', mijmert hij. Alsof die tennishal ook symbool staat voor een nieuwe tijd waarin het draait om entertainment, een wereld waarin alles spel is en niets ernst. Voorbij is de tijd van weleer, waarin men nog oprecht ontroerd kon raken van een kropje sla. Zit er nog iemand op verhalen over de kwekerij te wachten? Het antwoord op die vraag is te vinden tussen Siebelinks zaaibedden met de kleine varentjes, het jonge spul, het tere goed.
***
De Bezige Bij; 240 pagina's; € 23,99.
Bookarang
Een diepgaande literaire roman over familiezeer, schuldgevoelens en trauma’s. De jonge Ruben Sievez vertelt het verhaal van hoe geldgebrek de kwekersfamilie noopte een deel van hun grond te verkopen. Door de bouw van een grote tennishal aan de rand van hun overgebleven terrein komt de wereld binnen. Het paradijs raakt verstoord en de ondergang van de kwekerij is aanstaande. In bloemrijke taal geschreven. Met name geschikt voor een literaire lezersgroep. Jan Siebelink (Velp, 1938) is een bekende Nederlandse schrijver, politicus en essayist. Hij schreef meer dan veertig boeken. Zijn werk werd in meerdere landen uitgegeven en won verschillende literaire prijzen, zoals de F. Bordewijk-prijs en de Littéraire Witte Prijs.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.