Niet welkom
Detty Verreydt
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Nijgh en Van Ditmar, 2000 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VERR |
31/12/2000
De hoofdfiguur uit deze tweede roman van Detty Verreydt is een hoogbejaarde weduwe die -- dankzij de verzorging door haar inwonende zoon en schoondochter -- nog steeds in het huis woont dat ze niet lang na haar huwelijk samen met haar man heeft gebouwd. Zij is aan het huis verknocht, het is altijd een gastvrij oord geweest en dat wil zij zo houden. Een herseninfarct heeft van haar een hulpbehoevende gemaakt. Zij schikt zich echter niet in de rol van onmondige patiënt. Dat blijkt uit haar behoefte aan nieuwe spraaklessen, wanneer ze merkt dat een van haar achterkleinkinderen haar niet goed kan verstaan. Het blijkt ook uit haar verzet tegen de betutteling door haar schoondochter. Ze leeft helemaal op wanneer die besluit voor enkele weken op vakantie te gaan in Spanje.
Het huis van de lijster is geen doorsnee familieroman over een aandoenlijk dappere oude dame. Het boek heeft veel meer kwaliteiten. Naar vorm en inhoud is het een geslaagde psychologische roman. Het leven van de hoogbejaarde vrouw leert de lezer kennen via de fotoalbums waarin ze zo graag bladert. Allerlei herinneringen vormen tezamen een goed beeld van een vrouw en haar familie die stamt uit de Antwerpse middenstand.
De schrijfster heeft veel zorg besteed aan een goede karaktertekening, m.n. van de hoofdpersoon. Zij komt uit het boek naar voren als een vrouw met veel levenswijsheid en als een vrouw die -- nu het nog kan -- eindelijk gaat doen wat ze altijd al had gewild: volkomen zichzelf zijn. Ze maalt er niet om, dat men haar soms niet voor vol aanziet. Ze zegt de waarheid, waar ze vroeger zou zwijgen. Haar omgeving is geneigd haar veranderd gedrag toe te schrijven aan toenemende dementie. Zelf weet ze wel beter.
De andere personen krijgen gestalte vanuit het perspectief van de hoofdpersoon. Dat levert soms ernstige vertekening op. Zo wordt de van meet af aan niet geliefde schoondochter in haar onbenulligheid een welhaast monsterlijke vrouw.
De roman beschrijft via de terugblikken van de hoofdpersoon een tijdperk van ongeveer tachtig jaar en laat zien hoe de samenleving in die periode grondig veranderd is. Er zijn constanten: de natuur en de Schelde die blijven trekken. Maar het sociale leven van voor de Tweede Wereldoorlog is niet meer te vergelijken met dat van nu. Hoe oude mensen dat ervaren en verwerken, is in deze roman overtuigend verwoord. [Michel De Koning]
E. van Eck-Jansen
De tweeënnegentig jarige Louise wacht op haar kleindochter, Marjan, en haar kinderen. Deze kleindochter zal voor haar zorgen nu haar zoon en zijn vrouw met vakantie zijn naar Spanje. Louise heeft een paar jaar geleden een hersenbloeding gehad. Met de komst van de kleindochter bloeit het leven weer op in huis. Louise wordt als een volwaardig mens behandeld en niet als een zieke, lastige, demente, oude vrouw. Nog eenmaal zullen zij en haar huis schitteren als steunpilaar en thuishaven van de familie. De familie dreigt namelijk uit elkaar te vallen, maar vier generaties komen samen in het huis van Louise. Er worden veel verhalen verteld, Louise blikt terug op haar leven en vertelt er haar kleinkinderen over. Nog een keer is zij de zelfbewuste vrouw die zij vroeger was. Een mooie roman, sober en zuiver geschreven. De personen uit het verhaal zijn van vlees en bloed. Kleine druk. Kleurig omslag met schilderij van Rik Wouters. De schrijfster (1950) kreeg bekendheid als auteur van vele jeugdboeken. In 1994 debuteerde zij als romanschrijfster met 'Meester Ernestine'*.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.