Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Bosch en Keuning, cop. 2000 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : 975.1 MCKI |
Besprekingen
31/12/2001
William Laird McKinlay was 25 jaar toen hij in juni 1913 als meteoroloog meevoer met de Karluk, het voornaamste expeditieschip tijdens de noordpoolexpeditie van 1913-1918 van de Canadese ontdekkingsreiziger Villhjalmur Stefansson. Reeds in de eerste weken van de expeditie was duidelijk dat de poolreis op een ramp zou uitlopen. Het schip kwam vast te zitten in het pakijs, werd meegevoerd naar de oceaan om ten slotte gekraakt te worden door het opstuwende ijs. De bemanning werd gedwongen het schip te verlaten en zijn heil te zoeken op de drijvende ijsvelden. Na zes afschuwelijke maanden werd het grootste gedeelte van de bemanning, dankzij een heldhaftige reis van de kapitein om hulp te zoeken, uiteindelijk toch gered.
Stefanssons poolexpeditie van 1913-1918 was de laatste grote poolexpeditie waarbij geen gebruik gemaakt werd van vliegtuigen of radioverbindingen. Misschien was deze ontdekkingsreis wel de laatste die zo slecht was voorbereid, een euvel waar ontdekkingsreizen in die periode bijna allemaal aan leden. De toenmalige avonturiers vertrokken immers met veel idealisme en gingen de meestal sterk onderschatte uitdagingen goedgelovig aan met een soms aandoenlijke vorm van amateurisme. Een voorbeeld in dit verband is dat Stefansson van oordeel was dat het poolgebied een vriendelijk terrein was, waar een man met een geweer, een slede en een stel honden een onbeperkte tijd van de jacht kon leven. Het verslag van McKinlay maakt uiteraard brandhout van deze ongenuanceerde en bedrieglijke stelling.
McKinlay's verhaal is een aangrijpend verslag aangaande ongetrainde bemanningsleden in een mensonvriendelijk gebied en klimaat. Het verschilt dan ook in niets van andere soortgelijke getuigenissen. [Florent Franssens]
Dr. H.F. Lanting
Omstreeks 1910 waren er nog witte vlekken op de kaart van het Noordpoolgebied. In die periode liepen nog steeds mensen rond die dachten eeuwige roem te kunnen vergaren met het ontdekken en in kaart brengen van die gebieden. Zo ook Vilhjalmur Stefansson die van 1913-18 een Canadese Poolexpeditie leidde. Stefansson werd uiteindelijk onderscheiden voor zijn ontdekkingen, maar tijdens de overhandiging van de prestigieuze Hubbart medaille werd geen woord gerept over het tragische lot van het expeditieschip de Karluk. Dit boek gaat over het dramatische verlies van dit schip en het verblijf van de bemanning in een landschap van ijsschotsen en hun tocht naar het Siberische vasteland. Ook wordt de rol van Stefansson in een ander dan heldenperspectief gezet: hij liet de kapitein en bemanning in een vroegtijdig stadium alleen achter en ging zelf op avontuur uit. De schrijver was aan boord van de Karluk en heeft zijn verhaal na veel aarzelingen toch opgeschreven, aangevuld met historische gegevens. Een tijdloos verhaal over de betrekkelijkheid van menselijke relaties. Bevat enkele zwart-witte foto's.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.