Erik en opa
Kim Fupz Aakeson
Beschikbaarheid en plaats in de bibliotheek
ARhus - De Munt magazijn
Vandaag gesloten
Beschikbaar
1 exemplaar
| Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
|---|---|---|
|
Magazijn |
Mercis, cop. 2000 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : AAKE |
Besprekingen
31/12/2001
Kim Fupz Aakeson houdt van ongewone, gekke of marginale hoofdfiguren. Het meisje in dit prentenboek ziet er eigenlijk best leuk uit. Het zijn dan ook niet haar rode pijpenkrullen of haar grappige sproeten die haar zorgen baren. Nee, het kind schaamt zich om haar ongewone naam: MariaMarianne. Vader en moeder konden het niet eens worden over hun keuze en besloten hun kind beide voornamen te geven. Zo zou iedereen tevreden zijn. Maar MariaMarianne is onzeker geworden door haar vreemde voornaam. Ze is vreselijk bang voor wat anderen zullen zeggen of doen. Zo denkt ze dat alle volwassenen bulderend zullen lachen om haar vreemde naam. En dus durft ze hem niet te zeggen. De volwassenen vinden haar er schattig verlegen om. MariaMarianne denkt ook dat alle kinderen haar nieuwe springtouw stom zullen vinden en dus durft ze het niet uit haar schooltas te halen. En ze denkt dat ze haar goedbedoelende ouders zal kwetsen indien ze hen bekent dat ze helemaal niet dol is op al de kaas die ze haar geven. MariaMarianne kruipt zozeer in haar schulp dat ze letterlijk alsmaar kleiner wordt. Uiteindelijk is ze zo klein dat ze in een muizenholletje wegkruipt...
Als je het verhaal letterlijk neemt, wat kleine kinderen in de regel wel doen, dan gaat het om een heel bizar gegeven. Toch zal ook voor hen het beeld van het verlegen, gekrompen meisje dat uiteindelijk een lelijke boze kat weet te verslaan, vertrouwd en geruststellend zijn. De illustraties zijn minstens even belangrijk als de tekst, en even ongewoon. Het gaat om moderne figuren met groteske, lelijke gezichten. Alleen MariaMarianne en haar poppen hebben iets lieflijks. De illustrator werd in 2000 door Denemarken voorgedragen voor de IBBY Honour List voor de illustraties in een nog niet in het Nederlands verschenen boek. Vanaf zes jaar. Vertaald door Lieke van Duin. [Karin Van Camp]
W. van der Pennen-Schleicher
Hoewel niemand er echt aanleiding toe geeft, durft de kleine MariaMarianne niet voor zichzelf op te komen. Ze schaamt zich voor haar naam, is bang afgewezen te worden en durft niemand tegen te spreken. Na iedere confrontatie met zichzelf krimpt ze een stukje, totdat ze niet groter is dan een muis. Pas wanneer er daadwerkelijk gevaar dreigt in de vorm van een kat die graag het kleine meisje op zou peuzelen, laat MariaMarianne zeer letterlijk van zich horen! Daardoor krijgt ze haar oorspronkelijke grootte terug en durft zelfs haar ouders tegen te spreken als ze haar een boterham met kaas willen geven: ze wil acht boterhammen met salami, gebakken uien en mosterd en een groot glas limonade. Een humoristisch verhaal, schitterend geïllustreerd in een wat naïeve stijl en uitgevoerd in warme en vrolijke kleuren. De uitgebreide tekst staat in een lichter deel van de platen of op een volle tekstpagina, die lichtgrijs is geschilderd. Een modern ogend prentenboek, dat vermoedelijk door een selectieve groep gewaardeerd zal worden. Maar ook een boek dat je een groot lezerspubliek toewenst vanwege het thema "opkomen voor jezelf". Vanaf ca. 4 jaar.
Suggesties
Krijg een e-mail wanneer dit item beschikbaar is
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.