De verlossing
Robert Pinget
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
IJzer, cop. 2002 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : PING |
31/12/2002
De Franse literatuur bevat heel wat aparte meneertjes. Monsieur Plume van Henri Michaux en Monsieur Teste van Paul Valéry zijn daarvan de bekendste, samen met deze Monsieur Songe (1982), een figuurtje -- sommigen zeggen een verkapt zelfportret -- waaraan Pinget twintig jaar lang sleutelde. Om zich te amuseren, zegt hijzelf, en zo moeten we het om te beginnen ook lezen. Het portret van deze wat oudere heer ("ik heb het nog nooit zo moeilijk gehad met een moeiteloos leven") die na zijn pensioen in het zuiden van Frankrijk leeft, samen met zijn huishoudster Sosie, is vrolijk makend, ironisch en tragi-komisch. Songe is een parmantig, betweterig en verontrust mannetje dat meent zich nog op enigerlei wijze nuttig te kunnen maken door zijn gedachten en belevenissen op papiper te zetten, zonder dat dit hem ooit echt lukt. Zijn enige afwisseling, naast de dagelijkse routinetaken, de tuin en het opstellen van het menu, is het bezoek van zijn nichtje Siso, die jeugd en leven in zijn banale bestaan brengt. Haar aanwezigheid is de enige belofte dat er aan zijn leven nog iets zou kunnen veranderen.
Natuurlijk gaat het bij Pinget in de eerste plaats om de vorm en de stijl. Dat is niet anders voor dit anekdotische verhaal, dat beschrijvende delen mengt met monologen en dialogen, in een van alle franjes ontdane typische stijl, die zoals altijd zeer efficiënt blijkt. Vaag in de achtergrond is er ook nog een verteller aanwezig die al eens iets moet verduidelijken wanneer meneer Songe ("hij ontdekt met verbijstering en ontsteltenis dat hij nooit aanwezig is op de plaats waar hij zich bevindt") er zelf geen zin meer in heeft.
"Om uit een impasse te raken, moet je je in een andere begeven", is dan ook het motto van meneer Songe en daar is dit boekje de literaire expressie van. [Jan Baes]
Menno Gnodde
Zo klein en toch zo groot. Zijn geest mag dan wat verward zijn zo af en toe, zijn dagelijkse bezigheden - tuin, markt, dagboekje - nogal ongeordend, toch weet de gepensioneerde heer Songe in zijn villa met uitzicht over de Méditerranée wel degelijk inhoud te geven aan zijn leven. Taal is weliswaar de vijand van het werkelijke, een werktuig dat alle situaties tot een type kan terugbrengen, je kunt je er tenslotte ook aan scherpen en je gedachten erin condenseren. Wat hij dan ook doet. Mijmerend over vroeger, zich ergerend aan zijn huishoudster, zich verheugend op het bezoek van zijn nicht, zich zorgen makend over een familiediner. Pinget (1919-1997) schreef deze licht getoonzette impressies in de periode 1956-1976 (publicatie 1982), terzijde van zijn oeuvre als nouveau romancier. Meneer Songe kreeg onlangs ook verwanten in Nederland: Meneer Maker (Barber van de Pol), Meneer Kortom (Nicolaas Matsier) en Meneer Taats (Jacq Vogelaar). Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.