Het kruis van Petrus

Het was even wachten, maar de Schorpioen is terug. Gebronsd, breedgeschouderd, een fijn zwart ringbaardje en een nauw aansluitende broek maken van hem de meest sexy stripheld in jaren. Zijn kunsten met degen en pistool geven hem bovendien de allure van een moderne Errol Flynn.

De intro van dit verhaal is een prachtige evocatie van de kruisiging van Petrus. Dit kruis zal trouwens later in het album een sleutelrol spelen. Wanneer we 17 eeuwen overbruggen, zijn de voorbereidingen van de begrafenis van de paus in volle gang. De Schorpioen is bedroefder dan de modale gelovige, want hij had pas ontdekt dat de wereldlijke en populaire paus zijn vader was. Daarom willen verschillende personen hem ook zo graag uit de weg ruimen. Zijn moeder werd, toen hij een kind was, om haar vermeende omgang met de duivel levend verbrand. Van zijn moeder erfde hij een schandvlek op zijn schouder, een vlek in de vorm van een schorpioen, het teken van de duivel. Als kind wist hij ternauwernood aan zijn executie te ontsnappen en leeft sindsdien als een relieken- en rokkenjager in de omgeving van Rome. Ondertussen is kardinaal Trebaldi, perfect van de Congregatie voor de Leerstelling van het Geloof, leider van een orde van krijgsmonniken en moordenaar van de paus, aan het complotteren om zijn verkiezing als paus veilig te stellen. Zijn plannen worden echter weer maar eens doorkruist door de op wraak beluste Schorpioen. De verleidelijke Egyptische gifmengster, Mejaï, wordt door de krijgsmonniken onder druk gezet om haar werk af te maken.

Het stripduo, Marini en Desberg, werkte reeds samen aan 'De ster van de woestijn', maar met deze reeks komt hun symbiose tot volle wasdom. De Zwitserse tekenaar Marini heeft ondanks zijn relatief jeugdige leeftijd reeds zijn sporen verdiend in vorige reeksen en met dit album bewijst hij opnieuw zijn vakmanschap. Met zijn zwierige stijl weet hij de escapades van de protagonist treffend in beelden te vangen. De steeds wisselende camerastandpunten zorgen voor een ongekende dynamiek en zijn decors zijn verbluffend. Zijn harmonisch kleurenpalet met olieverf en inkt voor de voorgrond en aquarel voor de achtergrond, een techniek die Hermann introduceerde, zorgen voor passende sfeer in dit album.

Desberg schreef met Het geheim van de Paus een zalige mantel- en degenstrip met humor en dramatiek. Ondanks het actiegegeven weet hij voldoende ruimte te bieden voor de achtergronden en karakters van de protagonisten. Desberg is, samen met Jean van Hamme, een van de beste Belgische stripscenaristen van dit moment. Met reeksen als 'Jimmy Van Doren', 'Billy the cat', '412', 'Baard en Kale' en vooral zijn inhoudelijke bijdrage bij het werk van Johan de Moor maken van hem een fenomeen.

Dit album beantwoordt enkele vragen, maar nieuwe intriges worden ontsponnen zodat er voldoende stof aanwezig is voor enkele toekomstige afleveringen. Ik kijk ernaar uit, want de kwaliteit neemt nog steeds toe. [Jan Van Hee]