De kandidaat
Joe Klein
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Het Spectrum, 2002 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VERENIGDE STATEN 947 CLINTON |
31/12/2003
Heeft Bill Clinton als president zijn stempel gedrukt op de Amerikaanse politiek en op de geschiedenis? In een interessant en doortastend boek probeert Amerikaans columnist Joe Klein een presidentschap te herwaarderen dat, volgens de meeste commentatoren, maar weinig meer heeft bijgedragen dan "abstracte overwinningen", "concrete nederlagen" en een eindeloze reeks schandalen. Met evenveel kritiek als bewondering blikt Klein, die al eerder opschudding veroorzaakte met zijn anoniem verschenen roman Primary colors, over de turbulente verkiezingscampagne van 1992, terug op de mens en de politicus Clinton.
Op een inzichtelijke manier haalt Klein Clintons beleid van onder het stof. Het boek looft Clintons intellectuele capaciteiten, zijn dossierkennis, zijn politieke visies en de moed om die in actief beleid om te zetten, ook al kon worden voorspeld dat de korte termijnresultaten niet altijd succesvol zouden zijn. Tegelijkertijd stelt hij rechtuit dat hij de mens Clinton niet moet: hij vindt hem onbezonnen, puberaal, te glad en behaagziek en dies meer; het slippertje met Monica Lewinsky in 1998 noemt hij een blunder van formaat, vooral omdat de pers en de Republikeinen niet anders hadden gedaan dan dwarsliggen en vermeende schandalen opduikelen. Kleins kritiek gaat echter verder dan dat. Politiek gezien vindt Klein Clintons eerste ambtstermijn teleurstellend; zijn beleid was toen te 'oud-progressief' en links, te geïmproviseerd ook, en Klein vindt in deze periode weinig terug van de New Democrat, de Clinton die gesproken had over het aanbreken van het informatietijdperk, over de liberalisering van de handel, een wereldwijde economie met een verantwoordelijk sociaal beleid. Dit was ook de periode van de grote nederlaag omtrent de ziektekostenverzekering. Het is pas van zijn tweede termijn af dat Clinton het presidentschap onder de knie had, maar raar genoeg besteedt Klein veel minder tijd aan die tweede periode. Zelf een grote voorstander van het neo-liberalisme (in de stijl van Blair en Verhofstadt) is Klein er veel te erg op uit om afwijkende ideologieën af te breken (vooral over Hillary Clinton kan hij geen positief woord uitbrengen).
Een ander probleem is dat Klein te veel stof in een kort boek heeft willen proppen. Hij zet een indrukwekkend aantal feiten, beleidsplannen en politieke maneuvers op een gedetailleerde en heldere manier op rij, maar het verhaal zelf loopt meanderend voort. Al te vaak moet Klein op de chronologie vooruit lopen; één hoofdstuk in het bijzonder -- over tegenstand van Newt Gingrich, de Republikeinen en de pers -- geeft zoveel achtergrond over het verziekte politieke klimaat in Amerika, dat hij eigenlijk nooit tot de kern van de zaak komt.
Hoezeer Klein zich in dit boek distantieert van de heersende opvattingen, zijn conclusie is teleurstellend. Hij keert terug naar het soort oppervlakkige kritiek die Clintons tegenstanders ten gehore brachtten. Niettemin zal Kleins boek een terecht belangrijke rol spelen in de verdere beeldvorming van Clinton en zijn presidentschap. [Wim Van Mierlo]
Karin van Hoof
Een analyse van de politiek van Bill Clinton ten tijde van zijn Amerikaanse presidentschap, waarbij steeds een relatie wordt gelegd met het politieke klimaat van die tijd en de persoonlijkheidsstructuur van de president. In het eerste hoofdstuk bijvoorbeeld, over Clintons verkiezingscampagne, worden tal van anekdotes aangehaald waarin Clintons charisma, maar ook zijn trucs worden belicht en doorgeprikt. De volgende hoofdstukken behandelen thema's als Clintons buitenlandse politiek en militaire beleid, de Whitewateraffaire, zijn verhouding met zijn vrouw Hillary en haar politieke invloed en natuurlijk de zaak Lewinsky. Steeds vormen anekdotes een belangrijk onderdeel van de analyse van het thema. Klein is een van de bekendste Amerikaanse politieke journalisten en schrijft onder andere voor the New Yorker en Newsweek. Hij heeft een soepele manier van schrijven, maar steekt zijn mening niet onder stoelen of banken, wat zijn analyse soms kleurt. Soms een beetje doorbijten voor wie niet goed thuis is in het Amerikaanse politieke bestel.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.