De tribune van de armen : over leven en vrijheid in Andalusië
Mariët Meester
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Meulenhoff, cop. 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MEES |
31/12/2003
Zoals het bijbelse zondvloedverhaal tot doel had de mens op zijn kleinheid en kwetsbaarheid te wijzen, zo verwoordt Mariët Meester in De overstroming de dilemma's van de hedendaagse mens: hoe overleven in een bedreigde omgeving. Het basisgegeven is heel simpel: een jonge vrouw is op retraite in een woonwagen op een terp in de Nederlandse polders. Ongewild heeft ze er gezelschap van een ordinair jong stel uit Rotterdam in een caravan en een onsympathieke handelsreiziger. In een halfvervallen boerderij wonen nog de wereldvreemde 'Broer en Zus'. Wanneer de polder plots overstroomt, is alle contact met de buitenwereld onmogelijk en zijn de terpbewoners op elkaar aangewezen. Na de meest vreemdsoortige wendingen blijven er uiteindelijk nog vier mensen over die het met een grote dosis vindingrijkheid moeten zien te redden. Aan de oppervlakte is dit een meeslepend verzonnen verhaal. Maar wat het spreekwoord zegt over stille waters is hier zeker van toepassing en eenmaal voorbij de oppervlakte onthult De overstroming behoorlijk wat verrassende aspecten van de mens. Gaandeweg ontvouwt zich zo een prachtige symbolische vertelling over trots en afhankelijkheid, over autonomie en overgave. Het is alsof het water na lang aarzelen alle schroom wegwast en het ongebruikelijke van de hele situatie leidt ook tot een vreemdsoortige seksuele constellatie. Mariët Meester spitst zich toe op de geestelijke metamorfoses van haar personages. Zo kampt de ikverteller aanvankelijk met een sluimerende mensenangst en is geneigd mensen te zien als "etters die je op de meest onverwachte momenten een streek kunnen leveren". Toch wil ze blijven proberen ze met de grootst mogelijke openheid tegemoet te treden en de natuur leert haar noodgedwongen, maar niet zonder moeite, haar angsten te overwinnen.
Meester laat met dit werk zien dat onder primitieve omstandigheden niet altijd het slechtste in de mens naar boven hoeft te komen, maar dat er ook een ander scenario mogelijk is dan van een boek als Heer der vliegen. De grootste kracht schuilt daarbij ongetwijfeld in de meesterlijke, bedrieglijk realistische stijl die de lezer tegen beter weten in laat geloven dat positief denken de harde realiteit kan trotseren. Op de keper beschouwd misschien rijkelijk naïef, maar het resultaat is verbazend rijk. [Linde Roels]
J.H. Corts
In de buurt van Breukelen ontdekt een Amsterdams paar een terp met een boerderij erop en genoeg ruimte voor hun stacaravan. Ze genieten in de weekenden van de rust en de ruimte, totdat er na enkele jaren twee caravans bij komen. Ze mijden de andere weekendgasten en de contacten met de bewoners van de boerderij verslechteren. Als in het najaar de vrouw zich voor een lang weekend in de caravan terugtrekt, ontstaat er een grote overstroming, waarbij alleen de terp droog blijft. Na enkele weken is duidelijk dat de vijf bewoners zonder hulp van de buitenwereld met elkaar moeten zien te overleven. Er ontstaat een samenwerkingsverband dat zich na verloop van een aantal maanden ook tot het seksuele vlak uitstrekt. Op een trefzekere manier laat de auteur de lezer kennismaken met de overlevingsmechanismen van een kleine groep mensen die op elkaar zijn aangewezen. Naast enkele reisboeken publiceerde de schrijfster (1958) de romans 'Sevillana', 'Bokkezang' en 'De eerste zonde'. Paperback; kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.