Mijn vaders hand : roman
Bart Chabot
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Nijgh en Van Ditmar, 2003 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : CHAB |
31/12/2003
Bart Chabot is reeds lang actief als dichter op het podium, maar bij het grote publiek heeft hij toch vooral naam gemaakt als auteur van de driedelige biografie van Herman Brood. Zand erover betekent echter opnieuw een poging om een identiteit als performancedichter te realiseren. Zoals gebruikelijk bij dat genre is deze lyriek vooral gericht op het direct aanspreken van de lezer. Chabot keuvelt een aantal anekdotes bij elkaar, gaat resoluut op zoek naar geschikte oneliners en naar pointes om zijn verhaal nader te kruiden. De poëtische meerwaarde van de geschreven tekst stelt hier echter nauwelijks iets voor; het lijkt erop alsof de dichter met de jaren zijn metier grotendeels heeft verleerd. Hier en daar wordt de lezer nog wel getroffen door een beeld of gaat hij glimlachen bij de relativerende ironie, maar over het algemeen laten deze anekdotes over ontmoetingen met beroemde collega-schrijvers en dergelijke mij bijzonder koud. Het leukst zijn nog de meer persoonlijke verzen, omdat de dichter daarin de hem zo eigen groteske toon nog het sterkst aan bod laat komen. De titel van de bundel is echter al bij al de beste samenvatting van mijn kritisch oordeel: zand erover. De dichter Chabot is zijn lezers (en eigenlijk ook zijn toehoorders, want zelfs oraal blijft hier niet zoveel van over) een grote revanche verschuldigd. [Dirk De Geest]
Bibi Dumon Tak
Bart Chabot, bekend als schrijver van de boeken over Herman Brood en als jaarlijkse gast van het Nationaal Dictee, is ook dichter. Eerder verschenen van hem o.m. 'Judaskus (1997)' en 'De kootjesblues' (2000). Zijn nieuwe bundel 'Zand erover' heeft een titel die vooraf berustend klinkt. Maar ben je eenmaal 84 bladzijden en 22 gedichten verder dan is wel duidelijk dat die woorden ook zeer letterlijk moeten worden genomen. De dood, of beter gezegd het spel tussen leven en dood kruipt snel onder de huid van de lezer. Een spel omdat Chabot in al zijn ernst toch ook luchtig blijft. Hij springt soepel heen en weer over de grens van deze en gene zijde. In al hun eenvoud halen de gedichten de dood wat dichter bij huis. Chabot verwoordt dat in 'Grafschrift': 'nu ik, /straks jij' . Het zijn verhalende gedichten om achter elkaar te lezen. Poëzie met een Rock 'n Roll geluid.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.