Demon

De jonge criminologe Yasmine Giggs onderzoekt een serie rituele moorden, maar ontdekt stilaan dat ze er zelf bij betrokken is. Ze wordt veroordeeld tot dertig jaar opsluiting in de gevangenis van Catalina, maar zelfs tijdens haar gevangenschap blijven er doden vallen. Een jonge meisje pleegt gruwelijke moorden in Yasmines naam. Zo krijgt ze het wel heel moeilijk om haar onschuld te blijven volhouden, zeker wanneer zelfs haar vrienden Yasmine uiteindelijk in de steek laten. In dit derde en laatste deel trotseert Yasmine Giggs dan ook al haar demonen...

In deel drie van 'De Vijand' speelt scenarist Robberecht niet zozeer meer met ideeën uit The Silence of the Lambs, Se7en en The Exorcist, maar laat hij zich inspireren door de vrouwengevangenisfilms uit de late jaren 70. Dit geeft aanleiding tot lesbische douchetaferelen, seksspelletjes van dominante cipiers, de standaard ontsnapping en de vlucht, en veel gratuite bloot- en seksscènes, die over 't algemeen heel cliché overkomen. Dit leidt misschien wel tot een mooi aanknopingspunt (en een uitnodigende kaft), maar Robberecht slaagt er niet in een deftig verhaal rond te bouwen. Integendeel, het geboden naakt lijkt eerder het resultaat te zijn van een verdorven geest waarin perversiteiten verkeerdelijk geïnterpreteerd worden als zijnde erotiek. Bovendien heeft tekenaar Pagliaro weliswaar een eigen, verdienstelijke stijl, maar die komt helaas niet tot haar recht in het gruwelijke gegeven. Enkel inkleurder Pancini weet met een sober kleurenpallet enigszins te imponeren.

Kortom, de volhouders die de eerste twee delen van 'De Vijand' lazen en stiekem hoopten op een mooie afsluiter, krijgen het deksel op de neus. In de grote lijst der stripklassiekers zal dit drieluik wel nooit te bespeuren vallen. [Gert Van Loock]