Gegrepen

Gegrepen is Koontz' versie van het einde-van-de-wereldthema dat regelmatig opduikt in horror, fantasy en sciencefiction.

In tegenstelling tot zijn pessimistische voorgangers blijft er bij Koontz echter steeds een sprankeltje hoop, namelijk de liefde van het jonge koppel Molly en Neil Sloan. In Zuid-Californië is september doorgaans een droge maand. Dit jaar blijven de stortregens echter duren en de ononderbroken zware regenval bevat wellicht een zeldzaam mineraal want de regen geeft een zilverachtige fosforescentie af. Voor het avond is vallen zowel de radio als de televisie uit, gevolgd door internet en elke vorm van telefoonverkeer. Alle plantaardig leven wordt in een mum van tijd overwoekerd door een viezig ruikende schimmelsoort en door de extreme weerstoestand sterven veel mensen. Molly en Neil verlaten hun woning om zich naar het stadje Black Lake te begeven. In café 'Tail Of The Wolf' is het merendeel van de dorpelingen samengekomen. De monotonie en de verpletterende kracht van de regen maken de bewoners depressief en gedesoriënteerd. Als daar bovenop nog het nieuws komt dat de buitenaardsen de aarde aanvallen door zich in de hersenen van mensen te nestelen, is het hek helemaal van de dam. Molly, een niet erg succesvolle schrijfster, en Neil, een mislukte priester, werden echter uitverkoren door de aliens om samen met een aantal honden voor een klein aantal kinderen in te staan.

Koontz stelt in zijn nieuwste roman een aantal essentiële vragen over samenleven, toekomst en liefde maar weigert die eenduidig te beantwoorden. Episch en intiem tegelijk, is dit een meeslepende roman die net niet het niveau haalt van zijn beste werk. [Patrick Bruneel]