De vrouw die met vuur speelde

Dit is het tweede deel van de prestigieuze thrillertrilogie 'Millennium', die in 2004 van start ging met Mannen die vrouwen haten (Signature). Stieg Larsson, hoofdredacteur van het Zweedse tijdschrift 'Expo' en politiek activist, verwierf op enkele jaren tijd een reputatie als beste Scandinavische thrillerauteur van het voorbije decennium. Het tragische toeval wil echter dat hij datzelfde jaar op vijftigjarige leeftijd overleed aan een hartinfarct, wat evenwel niet verhindert dat het derde en laatste deel toen al geschreven was en waarschijnlijk dit jaar nog in Nederlandse vertaling zal verschijnen.

Mikael Blomkvist is een onderzoeksjournalist van middelbare leeftijd en uitgever van het kritische tijdschrift 'Millennium'. Lisbeth Salander is een jonge non-conformiste en computerhacker van wereldklasse. Beide personages vormen de vaste waarden in deze trilogie en hoewel ze zich professioneel inzetten voor dezelfde progressieve idealen, zijn ze elkaars tegenpool, wat in de thriller naar oud gebruik goed is voor tegenstellingen en verrassende wendingen.

In dit tweede deel komt vooral Lisbeth in focus. Een aantal dramatische gebeurtenissen maakt dat elementen uit haar duistere verleden worden geactiveerd, waardoor haar leven andermaal in gevaar dreigt te komen. Mikael van zijn kant verneemt via twee onderzoeksjournalisten gegevens over vrouwenhandel tussen Oost-Europese landen en Zweden, waarbij Zweedse hoogwaardigheidsbekleders betrokken zouden zijn. De twee journalisten komen op brutale wijze om het leven en de verdenking rust op niemand minder dan Lisbeth.

De intrige mag dan op het eerste gezicht weinig verschillen van andere politieke en maatschappijkritische thrillers, maar toch stijgt ook dit tweede deel uit boven het modale aanbod door de sterke karaktertekeningen van de personages, de scherpe dialogen, de gelaagdheid van diverse verhaallijnen en de fijnzinnige sfeerzetting. De ingrediënten: van politieke corruptie en extreemrechtse manipulaties achter de schermen, mogen ons dan vertrouwd in de oren klinken, maar het is juist de precieze dosering en timing van alle onderdelen en stijlelementen die een uitermate vlotte en boeiende thriller maken. Dat alles doet de lezer uitkijken naar het laatste deel en de ultieme ontknoping. [Staf Schoeters]