Moord op de moestuin
Nicolien Mizee
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Nijgh en Van Ditmar, 2009 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MIZE |
31/12/2010
Nicolien Mizee, die al eens genomineerd werd voor de Libris Literatuurprijs, geeft aan een dozijn volwassenen schrijfles om ze te leren hoe ze een verhaal op papier moeten zetten. Hierover publiceerde ze in 'NRC Handelsblad' in totaal 34 stukjes die in Schrijfles gebundeld werden en per stuk telkens zo'n twee pagina's beslaan.
De meeste verslagjes gaan inderdaad over deze cursus, meestal vrij anekdotisch. Een klein aantal hebben er zelfs maar een zijdelings raakpunt mee, zoals de aankondiging dat de lesgeefster gaat trouwen. Mizee slaagt er wel goed in om haar cursisten goed te typeren, ook in het vaak wanhopige gevecht dat ze voeren om de edele kunst van het schrijven onder de knie te krijgen. Als rode draad door haar cursus hanteert ze een soort lijfspreuk, nl. dat elk verhaal goed is als het voldoet aan de 'Eerste Wet van Mizee': "Iemand wil iets, dat gaat mis, en dan gebeurt er iets anders." Voor haar eigen stukjes houdt ze zich daar zelf echter ook niet aan. Toch is het merendeels van de stukjes echt wel charmante lectuur. Maar zoals wel meer gebeurt met een dergelijke bundeling: de afzonderlijke stukjes hangen te zeer als los zand aan elkaar, zodat men er goed aan doet om er af en toe eentje van te lezen. Het boekje in één ruk doornemen leidt tot overdosering.
Tussendoor geeft Mizee wel tips die ook voor de doorsneelezer enig nut kunnen hebben, al was het maar om beter te leren formuleren wat men wil uitleggen: gebruik geen "parapluwoorden", vermijd woorden van Latijnse afkomst e.d. Ze behandelt ook het aspect "open einde" van een verhaal. Daarmee zou de schrijver zijn lezers aan het denken willen zetten. Een nogal betuttelend idee, arrogant zelfs, want als de auteur echt iets te vertellen had zal de lezer zelf wel uitmaken of het de moeite loont om er verder over na te denken. Dit wijst er meteen op dat die cursus meer lijkt in te gaan op de formele aspecten van het schrijven dan op de vraag: "Wat wil ik vertellen?". Misschien is dit de oorzaak van het magere resultaat van dit cursusjaar: slechts één van de deelnemers is geslaagd, de anderen mogen het jaar nog eens overdoen. Als ze al bereid zijn om nog eens het cursusgeld van 230 euro te betalen. [Carlos Tamsin]
Drs. Sasja E.A. Nicolaï
Nicolien Mizee (1965) heeft drie romans op haar naam staan en gaf schrijfles aan de Volksuniversiteit in Haarlem. Over haar ervaringen daar schrijft ze wekelijks columns in NRC Handelsblad. Vierendertig van deze columns zijn nu gebundeld. Wat haar twaalf volwassen cursisten wekelijks inbrengen in de lessen en vooral de combinatie met de reactie van hun 'juffrouw' daarop, leveren fraaie inzichten op in hoe een boeiend verhaal ontstaat. De columns zijn toegankelijk, met veel citaten. Het boekje is smaakvol vormgegeven: als een ouderwets schrijfschrift mét echt etiket. Het onderstreept wat de auteur uit wil dragen: verhalen vertellen is belangrijk. En eigenlijk is elk verhaal goed, als het tenminste voldoet aan de Eerste Wet van Mizee: Iemand wil iets, dat gaat mis, en dan gebeurt er iets anders… De tweede roman van Mizee ‘Toen kwam moeder met een mes’, werd genomineerd voor de Libris Literatuurprijs. "Nicolien Mizee schetst een beklemmende wereld, maar doet dat op verrassend luchtige wijze", aldus een treffende uitspraak van de Volkskrant. Die stijl komt in dit boekje terug. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.