Albumen de Onstoffelijke

Albumen de onstoffelijke vormt samen met De wraak van Albumen een verhaal. De ‘Legenden van Troy’ is een verzameling strips die zijn afgeleid van de reeks ‘Lanfeust van Troy’. Ieder verhaal heeft een apart hoofdpersonage, speelt zich af op een andere plek en in een andere periode, bestaat uit één tot drie boeken en wordt telkens door een andere tekenaar verzorgd. Waarom deze reeks het woord Troy in de titel draagt, komt waarschijnlijk omdat de verzamelaars de reeks blijven kopen om hun verzameling compleet te houden, want veel herkenpunten met de reeks ‘Lanfeust van Troy’ zijn er niet te vinden. Je herkent er wel fantasystijl in, en ook de baronieën, maar daarmee houdt het ook op. Deze reeks kan je kaderen in de middeleeuwen. Je vindt in dit album dan ook vliegende draken, ridders en kastelen terug. Dit alles mooi in beeld gebracht door Eric Hérenguel. Hij is precies het grafische verlengde van Scotch Arleston en Melanÿn, hij zorgt voor een vlotte tekenstijl die het verhaal prachtig ondersteunt.
Het verhaal zich af in de baronieën. De vorst van de veste Saffraannacht overlijdt en zijn vier kinderen strijden om de macht. De macht gaat automatisch naar de oudste zoon, maar die heeft enkele uren voor de dood van zijn vader tijdens een gevecht op vliegende draken tegen zijn zus een ongeluk gehad. Hij viel op zijn hoofd en is zijn verstand kwijt. De tweede zoon neemt de beslissingen in zijn naam, maar enkel met de bedoeling de veste te verkopen aan de vijand. De dochter, zich gedraagt als een jongen, probeert dit te voorkomen. En de jongste? Door zijn nachtmerries, na de dood van zijn vader, komen de voorouders te voorschijn. Zij beïnvloeden het verhaal, maar lossen op zodra de zon weer opkomt, zodat ze hun tussenkomsten zelden kunnen afmaken.
De nevenpersonages hebben elk hun eigen karakter en hun deel in het verhaal. Ook hier is het prettig om te zien hoe de tekenaar deze personages een gezicht en een uiterlijk heeft gegeven. Ridder Titaan is dan ook een markant nevenpersonage. Het verhaal is onderhoudend en heeft potentieel. Het doet ook verlangen naar het tweede album, om te weten hoe het zal eindigen. De liefhebbers van de ‘Lanfeust’-reeks zullen deze strips zeker kunnen waarderen, maar ook wie nog geen enkele ‘Troy’-strip heeft gelezen, zal hier de nodige ontspanning vinden. [Carlo De Winter]