Russisch dagboek
Anna Politkovskaya
Anna Politkovskaya (Auteur)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Geus, cop. 2010 |
VOLW. : NON FICTIE : RUSLAND 945.6 |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Geus, cop. 2010 |
MAGAZIJN : NON-FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : Rusland 945.6 |
00/00/0000
Vandaag moet je wel erg blind zijn om niet te zien hoe slecht het met Rusland gesteld is. Tot enkele jaren geleden betekende het journalistieke werk van Anna Politkovskaya (1959-2006) voor vele westerse vooruitgangsdenkers, die dachten dat Rusland zich na de implosie van het communisme stapsgewijs zou ontwikkelen tot een democratische rechtstaat, echter nog een ontnuchterende ontmoeting met de werkelijkheid. Met haar veldonderzoek maakte ze, met gevaar voor eigen leven, duidelijk dat ogenschijnlijke groeipijntjes in feite symptomatisch waren voor het nieuwe Russische beleid. Met Niets dan de waarheid publiceert uitgeverij De Geus ? die eerder Politkovskaya's essaybundel Poetins Rusland en haar Russisch dagboek publiceerde ? een uit het Engels vertaalde bloemlezing van stukken die de auteur schreef voor de oppositiekrant Novaja gazeta.
In Niets dan de waarheid richt Politkovskaya haar pijlen naar goede gewoonte in de eerste plaats op Poetin. Ze ontmaskert hem als een cynische machtsmens, die over lijken gaat om zijn eigen positie te verstevigen. Dat doet ze in een toegankelijke stijl ? simplificaties zijn haar niet geheel vreemd ? en met gevoel voor sarcasme. Haar stokpaardje is de Russische oorlogspolitiek in Tsjetsjenië en de zogenaamde strijd tegen het terrorisme, waarvan de radicale verzetsstrijders profiteren en de burgerbevolking de dupe is. Haar casestudy's tonen het ware gelaat van de oorlog: ontvoeringen, verkrachtingen, standrechtelijke executies en martelingen. Daarbij wordt de maag van de lezer niet gespaard. Politkovskaya vond dat die de plicht had te weten welke wreedheden begaan werden, al dan niet door de Russische troepen. Ook wanneer ze daarvoor een kadaver met afgehakt hoofd en opengereten buik met daarin een al dan niet bijbehorend hoofd moest beschrijven. Wat haar ziedend maakte, was dat de daders systematisch met rust werden gelaten. Met de in deze bundel opgenomen publicaties oefende ze ? in enkele gevallen met succes ? druk uit om de schuldigen te vervolgen. Dit maakte haar niet bepaald populair bij de autoriteiten. Te meer daar veel van de wreedheden gepleegd werden (en nog steeds worden) door de clan van Ramzan Kadyrov, een zwakbegaafd psychopaat die in ruil voor loyaliteit aan Moskou van Poetin de controle over Tsjetsjenië gekregen heeft.
Met de in Niets dan de waarheid opgenomen artikelen weekte Politkovskaya in eigen land verscheidene reacties los. Mensenrechtenactivisten beschouwden haar als het verloren geweten van Rusland. Talloze Russische patriotten die een sterke staat verkiezen boven hun eigen burgerrechten, versleten haar voor nestbevuiler. De meeste Russen vonden echter helemaal niets van haar. Om de eenvoudige reden dat ze nog nooit van haar hadden gehoord. In de door de staat gecontroleerde media kwam haar stem immers niet aan bod. Hoewel ze in het Westen al jaar en dag geboekstaafd staat als heldin, kreeg ze pas algemene bekendheid in Rusland nadat ze brutaal afgemaakt werd voor haar woning in Moskou. In die zin had Poetin een punt toen hij stelde dat haar dood de Russische overheid meer schade toebracht dan haar publicaties hadden gedaan. [Pieter Boulogne]
Drs. Jef Abbeel
De Russische journaliste Anna Politkovskaja (1958-2006) werd op 7 oktober 2006 vermoord, op klaarlichte dag, voor haar appartement in Moskou. Ze had te veel schendingen van de mensenrechten door het Poetin-regime aangeklaagd. Na haar dood verschenen haar 'Russisch dagboek' (2007)* en nu 'Niets dan de waarheid'. Dit laatste bevat artikelen over de gruweldaden van de Russische troepen in Tsjetsjenië, haar marteling door de soldaten omdat ze die wandaden beschreef, de bloedige belegering van het Moskouse theater in 2002, het drama in Beslan, waar gewapende terroristen meer dan duizend schoolkinderen gijzelden, de poging tot vergiftiging met een kop thee op haar vlucht daar naartoe, de bomaanslagen die de geheime dienst uitvoerde, maar toeschreef aan Tsjetsjeense terroristen. Enkel het fotokatern in zwart-wit van haar kinderen, haar man en van haar internationale prijzen zorgen voor wat licht in de duisternis. Het boek eindigt met reacties uit de internationale pers op de moord, een verklarende lijst van personen en een register. Die lijst is onmisbaar om het kluwen van eigennamen uit elkaar te houden. Een kaart met de vele plaatsnamen ontbreekt helaas. Van de lezer wordt verwacht dat hij de wantoestanden in Rusland goed kent.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.