Olivia steelt de show

Olivia is een springerig, speels en zelfingenomen varkentje. Het figuurtje heeft in de loop der jaren echter een metamorfose ondergaan. In Olivia steelt de show ziet de lezer niet langer de krachtige, eenvoudige pentekeningen van Ian Falconer, waarbij subtiel uitgekozen vlakken slechts met vlammend rood werden ingevuld. De naam van de oorspronkelijke tekenaar Falconer lijkt trouwens verdwenen. Je vindt hem slechts na erg lang zoeken op een heel onooglijke plaats terug.
De huidige Olivia is het resultaat van studio- en computerwerk, en niet langer van de hand van een knap tekenaar. En dat is meer dan jammer. Wat blijft er dan over van Olivia? Voor wie het origineel niet gekend heeft: we zien hier volledig door de computer ingekleurde 3D-prenten (van een animatiefilm?) van een aantal varkensfiguurtjes die in de verte nog lijken op Falconers oorspronkelijke varkentjes.
In Olivia steelt de show gaat de klas van Olivia een toneelstukje opvoeren, en hoopt Olivia op de hoofdrol. Maar ze krijgt slechts de rol van koe nummer twee toebedeeld en moet alleen maar ‘boe’ zeggen. In het begin hoopt Olivia stiekem dat ze de hoofdrol als feeënkoningin toch nog zal kunnen afsnoepen van Francine. Maar tijdens de première laat ze zich van haar vriendelijkere kant zien en helpt ze Francine wanneer die haar tekst niet meer kent. Uiteindelijk zorgt Olivia er dan voor dat koe nummer twee toch een heel opmerkelijke entree maakt op het podium.
Olivia steelt de show is een groot vierkant boek en op hard karton gedrukt. De tekst leest vaak stroef, en maakt ook visueel geen deel uit van het verhaal of de prenten, omdat er nergens gespeeld wordt met de lettergrootte of het lettertype. Kortom, dit is helaas een weinig opvallend boek, dat op geen elk moment kan tippen aan de eerste boeken rond Olivia het varkentje. [Karin Van Camp]