Ridder Rik en Brombeer Brekebeen
Vivian French
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Goor, 2011 |
Kleuter : gevoelens - gedrag
Gevoelens - Gedrag |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Van Goor, 2011 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE :
Gevoelens - Gedrag |
31/12/2011
Dorus is een bruine beer, die na een lange winterslaap in de lente wakker wordt en snakt naar een knuffel. Vol vertrouwen gaat hij op zoek: hij probeert een sneeuwbal, een boomstam en een zacht bed van bladeren, maar echt goed knuffelen kan hij hiermee niet. Dan graait hij een arm vol schapen bij elkaar, maar daar zijn die diertjes helemaal niet gelukkig mee. Ook de uil wil helemaal niet uit zijn slaap geknuffeld worden. Zelfs het konijn blijkt geen knuffelaar, maar het wil Dorus wel helpen bij zijn zoektocht. En gelukkig weet het precies wie wel geïnteresseerd is in een hele dikke knuffel van Dorus… Mama beer blijkt de grootste en warmste armen van de hele wereld te hebben.
Ik wil een knuffel is een archetypisch verhaal waarin de hoofdfiguur op zoektocht trekt en eerst een aantal foute keuzes maakt, om uiteindelijk toch bij zijn doel te komen. Ook al is dit gegeven niet nieuw, toch valt Ik wil een knuffel op, vooral dan omwille van de humoristische prenten. David Melling maakte cartoonachtige illustraties en portretteert Dorus als een grote, wat slungelachtige maar erg lieve knuffelbeer. De reactie van Dorus en van de dieren die hij tegen hun wil probeert te knuffelen is humoristisch, en zal zowel voorlezende volwassene als meekijkende kleuters zeker aan het lachen brengen. Wie denkt dat het boek eindigt bij een knuffelende moeder en zoon, samen met elkaar knuffelende, gekneusde schapen, uilen en konijnen, krijgt nog een verrassing. Op de laatste pagina’s zien we een grappig overzicht van een dozijn bijzondere knuffels, uitgebeeld door de schapen en het konijn. Zo ontdek je wat een ‘verlegen knuffel’ is of een ‘doehetzelfknuffel’.
Bij de toch al levendige cartoonachtige prenten hoort ook een speelse en levendige letter, waarbij vetdruk, dansende letters, uitroeptekens enz. worden gebruikt.
De oorspronkelijke versie van dit boek heette overigens Hughless Douglas, en die titel ligt natuurlijk heel wat beter in het gehoor dan het weinig originele Ik wil een knuffel. [Karin Van Camp]
Julienne van den Heuvel
Beer Dorus heeft bij het ontwaken grote behoefte aan een knuffel. Op zoek dan maar. Hij probeert verschillende dingen uit, ook al lenen die zich op het eerste oog niet zo tot knuffelen: een zware steen (knuffels zijn groot), een stekelige boom (knuffels zijn lang), een bed bladeren (knuffels zijn zacht). Uiteindelijk dient zich een konijn aan dat weet waar Dorus de allerbeste knuffel kan halen. Dit prentenboek zit vol humor, zowel in de tekst vol typografische effecten als in het beeld: paginagrote illustraties, soms meerdere kleine op een pagina, bestaande uit dunomlijnde aquarellen in mooie kleuren. Op de laatste dubbele pagina demonstreren de schapen en het konijn veertien soorten knuffels, waaronder de Groepsknuffel, de Billetjebilletjeknuffel en de Kommaarhalenknuffel. Op het omslag staat de aandoenlijke beer groot afgebeeld in een van zijn knuffelpogingen. Aanstekelijke uitgave die veel reacties zal uitlokken. Vanaf ca. 4 jaar.
Annie Beullens
ua/an/22 j
Het verhaal begint al op de titelpagina. Je ziet schaapjes spelen met een konijn en vanachter een rots komt een ZZZZZZZZZzzzzzzzz-geluid. Op een mooie ochtend in de lente klonk er een grote GAAAAAP uit een diepe donkere grot. Het is Dorus, een bruine beer, die ontwaakt uit zijn winterslaap. Hij knipt het licht aan en zegt: 'IK WIL EEN KNUFFEL!'. Hij maakt zich klaar en gaat op zoek. (Grappig detail: om te slapen draagt Dorus een pyjama en om naar buiten te gaan alleen een sjaal.) Dorus gaat op zoek naar een knuffel. Een knuffel moet groot zijn, denkt hij, maar het rotsblok is te hard en te zwaar. Iets langs dan? Maar de boom zit vol splinters. Iets zachts dan misschien? Hij neemt een heel pak bladeren; daar wriemelt van alles in en het bladerpak gaat er vandoor. Je ziet twaalf oogjes en zestien pootjes, maar wat er in zit, daar heb je het raden naar. Wanhopig loopt Dorus een kudde schapen na. Hij graait er een hoop bijeen maar de schapen vinden dat niet prettig.
Is er dan nergens een knuffel, vraagt Dorus aan de uil. De uil krijgt niet de kans om te antwoorden want Dorus klimt op zijn tak en de uil komt er met 'kleerscheuren' van af. Even verder zie je hem vol met pleisters boos naar Dorus kijken. Dorus geeft niet op, het konijn dan maar geprobeerd. Die speelt het slim, het konijn neemt Dorus bij de hand en brengt hem naar een diepe, donkere grot. Daar wordt net nog iemand wakker. Dorus loopt naar binnen: 'Knuffel?' vroeg hij en hij rende regelrecht in de armen van ... zijn moeder! 'Precies wat ik al dacht!' zei Dorus. De fijnste knuffels zijn van iemand die ik lief vind.' En meteen kroop hij weg in de grootste en warmste armen van de hele wereld.
Het boek besluit met tekeningen van veertien verschillende manieren om te knuffelen, gedemonstreerd door het konijn en de schapen.
Dit is een prachtig, humoristisch en vooral heel warm prentenboek! Tekst en illustraties sluiten perfect bij elkaar aan. Op de prenten zijn ook veel grappige details te zien. Een echt genietboek!
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.