De regels van drie
Marjolijn Hof
Marjolijn Hof (Auteur), Ceseli Josephus Jitta (Illustrator)
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items aanwezig |
Querido, 2011 |
VERDIEPING 0 : THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Gezinsuitbreiding |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Querido, 2011 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : HOF |
30/04/2012
Op een eiland midden in een lichtblauwe zee zit een hoogzwangere vrouw in bad. Tegen haar ongeboren kind zegt ze dat het echt nog niet mag komen. Papa Leon is op reis, ver weg op zee in zijn zeilboot. De aanstaande vader wil heel graag naar huis terugkeren om bij de geboorte van het kind aanwezig te zijn, maar er is geen wind. De tijd dringt. Daarom ontketent Zwaan een flinke storm. Blaadjes wegblazen, de haardroger gebruiken, een stevige wind laten, op haar bombardon blazen, en ook bouwt Zwaan een complex uitziende windmachine. Ver van huis merkt papa Leon, gekleed in een lichtblauwe overall en het hoofd getooid met een flinke baard, in zijn bootje het effect van deze maatregelen. De zee verandert, de zeilen komen bol te staan en de boot danst op de golven. De wind blaast hem naar huis, net op tijd.
Een race tegen de tijd wordt vaak gebruikt om een verhaal spanning te geven. Maar deze race tegen de biologische klok, met inzet van de elementen lucht en water, is daarop wel een heel bijzondere variant. Ceseli Josephus Jitta maakte stemmige beelden in gemengde techniek. De achtergrond van de beelden toont duidelijk het geribbelde bruine papier waarop gewerkt is. Op dat papier is getekend, maar er zijn ook stukken uitgeknipt en andere stukken zijn er juist weer op geplakt. De kleuren zijn hoofdzakelijk blauw en bruin. De setting van het verhaal is onbepaald, maar suggereert dat het eiland van Zwaan en Leon zich in een warm klimaat bevindt. Dat valt bijvoorbeeld af te leiden aan het dunne witte jurkje dat Zwaan draagt.
In haar illustraties treft Josephus Jitta een knappe balans tussen leegte en rijke details. Het geheel oogt daardoor aangenaam rustig, maar er is tegelijk van alles in de tekeningen te zien. Aantrekkelijk is ook dat het horizontaal langwerpige boek op bepaalde bladzijden een kwartslag gedraaid moet worden. De tekeningen op deze bladzijden zijn lang en hoog en hebben een duidelijk verticale oriëntatie. We zien onder meer de hoge windmachine die Zwaan heeft gebouwd en die ze via een lange ladder beklimt. De fantasierijke tekeningen gaan goed samen met de vrij sobere taal van Marjolein Hof. Veel tekst bevat dit prentenboek niet, maar de woorden die er staan hebben een grote zeggingskracht. Doordat er veel niet verteld wordt, krijgt dit verhaal een wat mysterieuze sfeer.
Zwaan laat het waaien geeft een poëtische vorm aan de doorgaans nogal prozaïsche drukte die aan de geboorte van een kind voorafgaat. Praktische beslommeringen lijken niet aan Zwaan besteed. Ze wil gewoon dat de vader van de baby op tijd thuis is voor de geboorte van hun kind. En als daarvoor een flinke storm nodig is, dan help je de natuur toch een handje. [Coosje Van der Pol]
Elizabeth Kooman
Zwaan wordt bijna moeder en wil graag dat papa Leon terugkomt van zijn reis op zee. Hij wil wel naar huis, maar er is geen wind. Vanuit haar huis op een eiland doet Zwaan er alles aan om het te laten waaien. De collages van de illustrator vertellen hoe Zwaan dat probeert. Blazen zorgt voor wind, een wind laten ook, maar het is bij lange na niet genoeg. Daarom bouwt Zwaan een hele windinstallatie, waarin kinderen allerlei dingen kunnen herkennen die iets met luchtverplaatsing te maken hebben: een blaasinstrument, een fietspomp, een mixer. Zou papa Leon nog op tijd komen? Een prachtig prentenboek in oblong formaat waarin beeld en tekst elkaar aanvullen. In de illustraties gebruikt Ceseli Josephus Jitta verschillende technieken. Het huis van Zwaan is een uit papier geknipt silhouet, een pagina verderop zien we het interieur, getekend en geschilderd binnen dezelfde omtrek. Wie goed kijkt naar de dingen in en om het huis, kan die weer verderop zien wegwaaien. Dit prentenboek vraagt om doordenken en is daarom vooral geschikt voor wat oudere kleuters vanaf ca. 5 jaar.
Ilse Verhulst
ua/an/22 j
Zwaan is hoogzwanger. De baby kan elk moment komen. Maar papa Leon vaart met zijn boot ergens op zee. Op zee is er weinig wind. Mama vreest dat papa daardoor te laat zal komen, en dat wil ze niet. Ze doet er alles aan om papa toch tijdig thuis te krijgen. Ze knutselt allerlei 'windmachines' in elkaar zodat er een heuse storm opsteekt. Leon is net op tijd om de kleine op te vangen...
Marjolijn Hof en Ceseli Josephus Jitta hebben samen een niet zo alledaags verhaal in een niet zo alledaags jasje gestoken. Het boek trok me aan omdat het iets eigenzinnigs uitstraalde. De tekeningen en het verhaal geven mooi de spanning weer waarmee een aanstaande moeder te maken krijgt indien de papa niet thuis is. De prenten zijn heel apart en geven dit zware thema toch een tikkeltje humor mee.
Of het een prentenboek is dat jonge kinderen zal bekoren, is maar de vraag. Oudere kinderen zullen misschien wel de humor appreciëren. Maar grijpen zij dan weer spontaan zelf naar een prentenboek? Ik ben er wel van overtuigd dat je dit boek zult terugvinden in de boekenkast van iemand die houdt van boeken die niet alledaags zijn en die genoeg zin heeft voor humor en relativering.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.