De macht van de liefde : de mooiste Griekse mythen over hartstocht, verlangen en verliefdheid

Imme Dros heeft al vele verhalen uit de oudheid voor een niet klassiek geschoold, Nederlandstalig publiek voor de vloedgolf van de tijd weten te behoeden. Binnen haar uitgebreide en veelzijdige oeuvre nemen bewerkingen van de klassieken een heel belangrijke plaats in. In dit boek bundelt Dros enkele verhalen die eerder al in Griekse mythen (2004) verschenen: de mythe van Pygmalion, Narkisson, Tereus, Orfeus, Helena, Alkesitis en Admetos, Psyche en Eros, Atalante, Heron, Io, Kallisto en Skylla. Het thema dat deze mythen verbindt, is de macht van de liefde: ‘Dit zijn de mythen van Afrodite, godin van de liefde, die / onschuldig glimlacht, maar slaapt met de god van de oorlog’. Lezers vanaf twaalf leren de karakters van de personages kennen, de drijfveren van hun doen en laten, hun diepste verlangens en gevoelens en gedachten. Dros gebruikt de mythen niet om de lezer iets te leren over taal of over culturele erfenis: ze vertelt zoals de antieke vertellers dat wel gedaan zullen hebben, met veel aandacht voor een nauwkeurig relaas van de feiten, met uitweidingen over het leven van iedereen, met wijze lessen erin, waarvan de lotgevallen van de personages een exempel zijn. De algemene toon is gedragen. Daar zijn de rijmloze verzen en de homerische vergelijkingen niet vreemd aan, net zo min als het tragere ritme en de lange samengestelde zinnen, de didactische dialogen waarin personages met elkaar praten over het lot van de mensen en hun afhankelijkheid van de goden, de uitweidingen over de natuur of over het menselijk gedrag. De tekst klinkt ook bespiegelend en telkens weer toont zij de lezer achter de mythische personages de mens in zijn hoop en wanhoop, in zijn verlangens en angsten, in zijn liefde en haat. Het boek is bijzonder smaakvol geïllustreerd met kleurenillustraties van Harrie Geelen, in de hem kenmerkende sensuele stijl. Deze schilderijtjes — want dat zijn ze stuk voor stuk — voegen in hun combinatie van sterke expressiviteit en suggestiviteit ontegenzeggelijk een dimensie toe aan Dros' teksten. Het boek besluit met een verklarende namenlijst en register. [Redactie]