Gek op natuurkunde : van het begin van de regenboog tot het einde van de tijd : een reis langs de wonderen van de wetenschap

Walter Lewin is hoogleraar aan het gerenommeerde MIT. Behalve zijn enorme bijdrage aan de röntgenastronomie, werd hij bekend door zijn excentrieke voordrachten over natuurkunde. Tijdens zijn uiteenzettingen slaagt hij erin zijn enthousiasme over te brengen op het publiek. Of je nu van fysica houdt of niet, na het bekijken van zijn hoorcolleges zal zijn passie je niet ongeroerd laten. Je moet maar eens een kijkje nemen op MIT OpenCourseWare of op YouTube. Ik denk dat je stiekem zult hopen dat je in het middelbaar net zo’n leraar had.
Het is wellicht door dit succes dat Lewin en Goldstein op het idee kwamen om Gek op natuurkunde uit te brengen. In dit boek neemt Lewin je mee op reis naar de klassieke fysica: de gravitatiewetten van Newton, het elektromagnetisme en het behoud van energie passeren allemaal de revue. Hij kaart deze concepten aan door zich te verwonderen over schijnbaar alledaagse gebeurtenissen, van het ontstaan van een regenboog tot het vernuftige mechanisme van de magneetzweeftrein. Je komt ook te weten waarom hij zo gepassioneerd raakte door fysica. Daarnaast vertelt hij hoe hij indertijd deze materie aan zijn studenten doceerde. Hoewel zijn uitleg in het boek zeer helder is, hier en daar geïllustreerd met figuren en foto’s, kan die niet tippen aan zijn voordrachten. Woorden schieten gewoonweg te kort en missen het visuele aspect. Het is waarschijnlijk daarom dat er regelmatig tussen de tekst een link staat naar het filmpje van het desbetreffende college. Maar wie gaat er tijdens het lezen om de vijf bladzijden naar zijn computer lopen en de hele URL overtypen? Misschien was hier een cd-rom met de filmpjes erop handiger geweest.
In het tweede deel zoomt Lewin wat meer in op zijn eigen onderzoek in de röntgenastronomie. We komen meer te weten over de hindernissen, de ontdekkingen en ook de invloed van zijn loopbaan aan het MIT op zijn leven. Om zijn onderzoek begrijpelijk te maken , introduceert Lewin de grote structuren in het heelal en in het bijzonder fenomenen zoals neutronensterren, zwarte gaten en dubbelsterren, die de grootste bronnen zijn van röntgenstraling. Ook in dit deel is alles keurig uitgelegd en probeert hij de lezer te fascineren. Helaas lukt dat laatste maar gedeeltelijk en verliest hij hier zijn belangrijkste doel uit het oog: mensen vertrouwd maken met fysica. Röntgensterrenkunde is immers veel te gespecialiseerd voor een algemene inleiding in de fysica.  
In tegenstelling tot Lewins hoorcolleges zal Gek op natuurkunde daarom waarschijnlijk niet veel mensen warm maken voor fysica. Het tweede deel van het boek zou mensen kunnen aanspreken die zelf in het onderzoek zitten of interesse hebben voor sterrenkunde. Ze zullen zeker de leuke anekdotes tussenin kunnen appreciëren. [Boye Buyens]