De ridder met het jeukende harnas
Tineke Toet
Tineke Toet (Auteur), Caroline Van Pelt (Illustrator)
3 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
2 items aanwezig |
Tineke Toet, cop. 2012 |
VERDIEPING 0 : THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Familie |
Aanwezig |
Tineke Toet, cop. 2012 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : MENS - LICHAAM
Familie |
15/09/2013
De prinses die droomde van aardbeien is het eerste boek van de 'Hoe vertel ik het'-reeks, 'een unieke kinderboekenserie waarin door het lezen van een modern sprookje, moeilijke en emotionele onderwerpen bespreekbaar gemaakt worden voor kinderen,' aldus de bijbehorende website. Vijf andere boeken in de serie staan al op de achterflap aangekondigd. Het worden allemaal sprookjes: De koningin met de 7 pruiken zal over een ouder met kanker gaan, De koning die zijn kroon verloor over een vader die werkloos wordt. De boodschap moge duidelijk zijn; we zijn terug bij het didactische kinderboek. De auteurs van deze serie lijken geen kennis te hebben van recente ontwikkelingen in kinderboekenland.
Het verhaal begint zo: 'Er woonden eens een prins en een prinses in een mooi kasteel op een heuvel aan de rand van een prachtig bos. De prins leerde voor koning. De prinses leerde voor koningin. Samen kregen ze een prinsje en een prinsesje.' De prinses is ongelukkig, ze voelt zich opgesloten in het kasteel, in haar jurk en in haar rol. Ze heeft niet dezelfde ambitie als de prins en is het allemaal meer dan zat, ze wil maar één ding en dat is: 'aardbeiendingen' doen.
Prins en prinses besluiten om te gaan scheiden. De kinderen blijven voor de helft van de week bij vader wonen en gaan de andere helft bij moeder. De prinses koopt een idyllisch huisje met een tuin vlak bij het kasteel en een bakfiets om spulletjes mee te halen. Nu kan ze eindelijk haar lange haren afknippen en een broek dragen. De aardbeien uit haar moestuin verkoopt ze op de markt in het dorp. De prins leert gewoon verder voor koning en wordt verliefd op een andere deftige dame in een prachtige jurk. De prinses wordt verliefd op de boswachter.
De kinderen spelen nauwelijks een rol in het verhaal, ze spelen tikkertje of verstoppertje en na de scheiding heeft het prinsje in elk huis een voetbal. In de tekst is geen aandacht voor de gedachten en gevoelens van de kinderen. De auteurs noemen een scheiding een ingrijpende gebeurtenis, maar een moeilijk onderwerp vraagt om een zorgvuldig gekozen vocabulaire zonder verkleinwoorden of clichématige uitdrukkingen. Echte sprookjes hebben verschillende lagen en blijven lang nazinderen, ze hebben een diepe kennis van de menselijke natuur. Dit prentenboek is geen sprookje, het is een prentenboek waarin kinderen en ouders niet serieus worden genomen.
De tekst is digitaal geïllustreerd. Op de prenten zijn veel materiële details te zien, maar de gezichten hebben geen reliëf en laten weinig emotie zien. Tussen de verschillende personages is amper een leeftijdsverschil zichtbaar, hun bewegingen zijn houterig en ze hebben geen karakter. Op sommige bladzijden zijn de letters extra groot gemaakt en voorzien van een schaduw, de letters krijgen hierdoor een cartooneffect. De 'Hoe vertel ik het'-reeks werd groots opgezet, er bestaat een bijgaande app, website en een Facebookpagina. Het is veel tamtam voor de lancering van een prentenboek zonder enige diepgang. [Froukje Wiersma Depreux]
Ingeborg Hendriks
Eerste deel van de 'Hoe vertel ik het-reeks': moderne sprookjes in prentenboekvorm bedoeld voor het bespreekbaar maken van gevoelige onderwerpen. Dit deel gaat over (echt)scheiden. Het verhaal begint waar het klassieke sprookje ophoudt: een prins en een prinses wonen in een mooi kasteel en krijgen samen een zoon en een dochter. Maar desondanks zijn ze niet gelukkig. Hij wil koning worden, maar zij voelt zich niet thuis in het kasteel en droomt van aardbeien en een vrij leven. Het geluk keert terug als ze ieder hun eigen weg gaan. De kinderen genieten beurtelings van het buitenleven bij hun moeder en van het spelen in de donkere gangen van het kasteel. Toch nog eind goed, al goed dus. Maar: 'We zijn nú gelukkig en verder... zien we het wel.' Het onderkennen van onverenigbare verlangens is herkenbaar en kan ook door jonge kinderen worden ingevoeld. Het boek slaagt dan ook in zijn opzet om het onderwerp echtscheiding op een luchtige manier aan te kaarten. Er worden geen schuldigen aangewezen en de boodschap dat geluk geen vast gegeven is, getuigt van realiteitszin. Prentenboek met paginagrote collageachtige illustraties in heldere kleuren en korte teksten in grote zwarte of witte letters. Om samen met kinderen in te lezen en over te praten. Vanaf ca. 4 t/m 8 jaar.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.