De informationist

Vanessa Michael Munroe is 'informationist', dat wil zeggen: ze heeft de gave om zich te kunnen onderdompelen in een cultuur en zich volledig aan te passen aan haar omgeving. De informatie die ze vergaart, verkoop ze aan bedrijven die zich in het buitenland willen vestigen. Bovendien spreekt ze 22 talen. ‘Taal was iets wat je diep kan raken. Als je erop rekende, betekende het niets, maar als het onverwachte gebeurde, als teken van vriendschap, was het een prachtige binnenkomer, een vorm van vleierij die de bedreven vleier bij het gewenste doel bracht.’
Op een dag wordt Munroe gecontacteerd door de CEO van een oliemaatschappij. Hij wil zijn stiefdochter terugvinden, die vier jaar voordien in Equatoriaal Guinea verdween. Aan de Westkust van Afrika zal Munroe geconfronteerd worden met de demonen die haar ’s nachts uit haar slaap houden: de eenzaamheid, de onzichtbare muren, altijd de buitenstaander zijn in een wereld van oppervlakkigheid, maar waar ze wel deel van wil uitmaken. Soms vraagt ze zich af hoeveel eenvoudiger een leven van naïviteit en onwetendheid zou zijn.
Stevens creëerde met Vanessa Michael Munroe een nieuwe heldin, even androgyn, bikkelhard en eigengereid als Stieg Larssons Lisbeth Salander. Maar Munroe is nog veel meer. Ze is ongrijpbaar, in het bezit van waanzinnige overlevingstechnieken en stalen zenuwen en ze is experte in talrijke gevechtssporten. Toch balanceert ze op het randje: de destructieve krachten die haar ertoe drijven haar leven in de waagschaal te stellen, blijven latent aanwezig. Ze wil zich niet binden aan een man, in de wetenschap dat er om hun beider bestwil een onvermijdelijk afscheid zal volgen. Haar opdrachtgevers stellen haar in staat een comfortabel leven te leiden, maar ze offert er veel voor op. Al haar keuzes komen voort uit berekening: ‘Het is moeilijk voor mensen als wij om iemand te vinden die ons begrijpt en accepteert hoe we werkelijk zijn zonder dat diegene ons veroordeelt.’
Stevens schreef De informationist in 2011 en is ondertussen al aan het vierde boek over Munroe toe (waarom is er zo lang gewacht met een Nederlandse vertaling?). Heel waarschijnlijk putte ze uit haar eigen jeugdervaringen (ze groeide op in de sekte Children of God) om het personage Munroe (kind van missionarissen in Afrika) meer body te geven. De exotische locaties met hun politiek instabiele en corrupte regimes en de avontuurlijke reisroutes bieden een absolute meerwaarde. Toch helt de balans iets te veel over naar brute gevechtsscènes, waardoor het hoofdpersonage de empathie van de lezer moet missen. Hopelijk heeft Stevens dat in de volgende boeken rechtgezet.
[Myriam Bellens]