Niemands meisje
Lydia Rood
Lydia Rood (Auteur), Kees de Boer (Illustrator)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Leopold, 2014 |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : ROOD |
31/12/2011
Als Jeroen, de koddebeier, een zeiljacht voor anker ziet liggen in de Roversbaai, begint voor hem en de andere kinderen van Drakeneiland een spannend avontuur. Drakeneiland is immers van hen, en van hen alleen.
Vooraan op het schutblad Indringers op Drakeneiland staat een kaart van het eiland, met exotische namen als 'parelbaai', 'meer van glas' en 'drakenkop'. De lezer voelt zich onmiddellijk in vakantiestemming, maar toch is niet alles zo mooi als eerst gedacht. Lees je verder, dan blijkt dat Drakeneiland een oord is waar kinderen die iets hebben mispeuterd naartoe verbannen worden. Er zitten voornamelijk tasjesdieven en vechtjassen. Volwassenen wonen er niet, en de kinderen moeten zich houden aan een aantal wetten.
Indringers op Drakeneiland is inmiddels het zevende deel over dit eiland. In elk deel laat Lydia Rood een ander personage aan het woord. Dit keer beleven we het avontuur door de ogen van Jeroen, een opvliegend kereltje dat aangesteld is als ordehandhaver of koddebeier. Aanvankelijk heeft Jeroen de andere eilandkinderen op zijn hand, en proberen ze met geweld de jongeren met het zeiljacht te verjagen. Dat geweld escaleert, en er worden heel wat klappen uitgedeeld. Jeroen drijft het zelfs zo ver dat hij wordt geschorst als koddebeier. Uiteindelijk raakt een meisje zo zwaar gewond dat ze naar het ziekenhuis op het vasteland moet worden overgebracht. Pierre, die ijvert voor een vreedzame oplossing, wordt beloond met het insigne van Drakendoder, held. Op het einde beseft ook Jeroen dat vechten niet altijd de juiste oplossing is, en dat zelfs rijke kinderen goede eigenschappen kunnen hebben.
Het beeld dat Jeroen van de wereld heeft is heel zwart-wit. De jongen heeft dan ook al wat meegemaakt. Zijn moeder is "zonder hem te waarschuwen doodgegaan" en zelf moest hij als zoon van een tuinier de pesterijen van zijn rijke klasgenoten slikken. Geen wonder dat hij op een keer door het lint is gegaan en een jongen zwaar heeft afgetroefd, wat meteen ook de reden is voor zijn verbanning naar Drakeneiland. Op dit eiland bloeit hij helemaal open, hier heeft niemand meer geld dan iemand anders. Iedereen heeft een taak die bij hem past. De aankomst van het zeiljacht rijt oude wonden open, en Jeroen dreigt opnieuw in zijn rol van agressief jongetje te hervallen. Vooral omdat Rood de rijkelui ook heel clichématig schetst: verwend, arrogant en met weinig respect voor hun omgeving.
De boeken over Drakeneiland zijn in de eerste plaats spannende avonturenverhalen, maar hebben ook een sociale ondertoon. Rood heeft sympathie voor alle kinderen die het moeilijk hebben, en daardoor ook wel eens moeilijk doen. [Nora Janssens]
Ton Jansen
Het dagelijks leventje van de kinderen op Drakeneiland wordt wreed verstoord door de komst van een poenerig zeiljacht waarop acht Engels sprekende, snobistische pubers aanwezig zijn. De indringers maken zich meester van het eiland. Hoe krijgen Jeroen en zijn medebewoners de regie weer in handen? Kunnen 'de stinkers' verdreven worden zonder geweld en agressie? Zesde boek over Drakeneiland, gemaakt volgens dezelfde receptuur als de vorige delen: een actie- en avonturenverhaal ingebed in een origineel gegeven: een eiland dat louter en alleen door kinderen wordt bewoond, die daar voor straf zijn heen gestuurd. De heerschappij op Drakeneiland lijkt veel op onze eigen samenleving. Je kunt er het immigratievraagstuk in lezen, maar voor de meesten zal het een geijkt actieverhaal zijn met een redelijk voorspelbare afloop. Doordat het hoofdpersonage per boek wisselt en het verhaal is afgerond, zijn de boeken eventueel zelfstandig te lezen. Toch is het raadzaam de serie in totaliteit te lezen. Enkele zwart-witillustraties (pen/aquarel) ondersteunen het verhaal. Vanaf ca. 10 jaar.
Sieglinde Duchateau
ua/an/22 j
'Indringers op Drakeneiland' is het zesde boek in de reeks over een jongerenstrafkamp op een afgelegen eiland waar enkel kinderen zijn. In elk verhaal speelt een ander personage de hoofdrol en dat blijft een geslaagde formule. Ditmaal volgen we het gebeuren vanuit de ogen van Jeroen, de ‘Koddebeier’ of ordehandhaver. Hij krijgt het erg moeilijk wanneer er in de verboden Roversbaai een poenig zeiljacht voor anker gaat. De acht jongeren aan boord, met hun op Drakeneiland verboden dure spullen, palmen al snel het eiland in. Niemand is blij met hun storende gedrag, maar het is allesbehalve eenvoudig hen weer weg te krijgen. En omwille van de Wetten is het Jeroen tot zijn spijt niet toegestaan grof geweld te gebruiken. Gelukkig staat hij er niet helemaal alleen voor en wanneer hij samen met zijn vrienden een piratenschat ontdekt die bestaat uit pistolen en munitie, is het hek helemaal van de dam.
Opnieuw wordt de goed werkende samenleving verstoord door buitenstaanders. Jeroen neemt zijn werk erg serieus, maar af en toe steekt zijn gewelddadig verleden de kop op en zou hij liefst met zijn vuisten op ‘die stinkers’ slaan. Zijn karakter wordt goed geschetst. Hij is eerder een eenzaat die een vrij negatief beeld heeft van de anderen om hem heen en altijd eerst het slechtste denkt.
De hoofdstukken zijn kort en hebben elk een titel. Zwart-wit pentekeningen illustreren de tekst. Net zoals in de vorige boeken is het verhaal vlot leesbaar, origineel, avontuurlijk en er zit vaart in.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.