De verschrikkelijke kinderen van de nieuwe tijd : over het antigenealogische experiment van de moderniteit

De Duitse filosoof Peter Sloterdijk is een van de meest bewonderde én verguisde filosofen van deze tijd. Zijn boeken staan bol van onbegrijpelijk jargon en metaforen, afgewisseld met bijzondere inzichten. In dit boek beschrijft hij hoe vanaf de Franse revolutie (met wortels in een verder verleden) de vanzelfsprekende continuïteit tussen generaties afbrokkelt, zodat afstamming en erfelijkheid er steeds minder toe doen. Ieder individu hangt boven een bodemloze afgrond en poogt de eigen autonomie en vrijheid te bevestigen en te legitimeren met het oog op een beter leven. Maar juist vanwege de discontinuïteit kruipt in die legitimering gemakkelijk een element van bedrog en corruptie. Er ontstaat bij iedere generatie dan ook voortdurend een schuld die vroegere generaties religieus als 'erfzonde' benoemden. Zo geeft Sloterdijk aanzet tot wat hij noemt een 'seculiere hermeneutiek van de corruptie'. Argumenteren doet Sloterdijk niet. Essayistisch denken voor de liefhebber van taalfetisjisme, vaag en soms onbegrijpelijk, zodat je je uiteindelijk kunt afvragen wat het echt te bieden heeft.