Johannes de parkiet
Mark Haayema
2 exemplaren
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Vier Windstreken, © 2016 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : KLEUTER : GEVOELENS - GEDRAG
Dood |
Aanwezig |
De Vier Windstreken, © 2016 |
THEMACOLLECTIE ENKEL VOOR ONDERWIJS EN DIENST
Dood |
Silvester van der Pol
Het egeltje Jelte woont met zijn moeder en broertjes langs een drukke autoweg door het bos. Er worden daar dieren doodgereden op weg naar de overkant. Ook Jeltes vader is op die manier verdwenen. Jeltes moeder waarschuwt haar kroost daarom regelmatig om niet over te steken. Maar als Jelte op een nacht wakker wordt na een rare droom over een andere wereld, waagt hij de oversteek toch. Plotseling ziet Jelte echter twee felle lichten op zich afkomen en belandt hij in de vredige wereld van de overkant, waar hij zijn vader daadwerkelijk ontmoet. Desondanks keert Jelte weer terug bij zijn moeder en weet hij nu uit eerste hand dat papa ergens tussen de sterren de wacht houdt. Troostvol geschreven verhaal in eenvoudige dichtvorm over de dood. Het metrum is niet overal helemaal kloppend, maar de veelal paginagrote, fris gekleurde ecolinetekeningen maken veel goed. Ze zijn vrolijk en aanstekelijk en krijgen in een ruime bladspiegel met veel witruimte, waardoor het zware onderwerp toch iets lichtvoetigs krijgt. Vanaf ca. 4 jaar.
Jan Vancoillie
em/ov/25 n
Jelte Egel heeft een moeder, maar geen vader meer. Die is omgekomen in het verkeer. Samen met zijn broertjes krijgt Jelte van zijn moeder dan ook de les nooit de grote weg over te steken. Maar de kleine egel is zo nieuwsgierig en droomt van een andere wereld. Op een nacht kan hij zich niet langer bedwingen. Hij steekt de weg over en ziet eindelijk zijn vader terug op een fijne, mooie plek die wel en ook weer niet echt is, zo vertelt zijn vader, het is een plek tussen de sterren die je aan de hemel ziet. Dan neemt het verhaal een andere wending: Jelte blijkt toch net niet overreden en hij heeft zijn lesje geleerd: ‘Ik mag de weg niet oversteken, ook niet midden in de nacht. Ik kan nu weer lekker slapen, want mijn papa houdt de wacht.’
Het slot geeft meteen de zwakte van dit verhaal weer: het is allemaal zo goed bedoeld en tegelijk zo flauw berijmd. De troostrijke boodschap ligt er vingerdik op en de combinatie met de les dat je voorzichtig moet zijn in het verkeer is overduidelijk. Door dieren als personages te kiezen, zorgt de auteur voor afstand, maar daardoor raakt het verhaal niet echt. Die afstand wordt nog versterkt door de onbeholpen rijmvorm met al te veel kreupele ritmes en flauwe of gewrongen rijmen, zoals in de volgende strofe: ‘Bijna niemand die wil oversteken, haalt ongedeerd de overkant. Zo is pas een groep fazanten onder een autoband beland.’
Ook Harmen van Straaten is niet op zijn best. Zijn waterverfschilderijtjes doen weinig meer dan het verhaal uitbeelden. De afwisseling tussen licht en donker, hemel en aarde beeldt hij uit door gebruik te maken van contrasten tussen lichtgroen en blauwgrijs. De wereld aan de overkant is natuurlijk heel helder en Jeltes vader zit er onder een rode paddenstoel met witte stippen, niet erg origineel. Bijna altijd hebben de egels een glimlach op het gezicht, die het geheel iets lichters geeft dan het verhaal behoeft.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.