De ontrafeling van de kosmos : over de zoektocht naar de theorie van alles

Ruimte en tijd, daarmee verraadt auteur Brian Greene al in de inleiding het antwoord op de vraag: waaruit bestaat de kosmos? Alles wat we doen, denken en meemaken vindt plaats in een gebied van de ruimte of een tijdsperiode. Geen wonder dus dat de wetenschap haar uiterste best doet om te begrijpen wat ruimte en tijd werkelijk inhouden en of ze echt bestaan of eerder begrippen zijn. Voer genoeg voor sciencefictionfilms over tijdrijzen en parallelle werelden, maar ook voor serieuze wetenschappers als Einstein en Newton. In dit boek vertrekt Greene met een chronologische uiteenzetting van de inzichten van deze en andere grote natuurkundigen om uit te komen bij de recentste ideeën over supersnaar- en M-theorie. Deze laatste zouden het gedrag van alles, van het kleinste deeltje tot het grootste zwarte gat kunnen verklaren. Een theorie van alles als het ware. Greene geldt als groot deskundige op het gebied van de snaartheorie en kan als geen ander vertellen over de hypothesen die eraan verbonden zijn: leven in elf dimensies, de mogelijkheid van tijdrijzen, teleportatie en dergelijke meer. De passie voor het ontrafelen van de kosmos begon voor de auteur niet bij de bekende wetenschappers, maar bij Albert Camus en diens De mythe van Sisyfus, wat de soms nogal filosofische toon verklaart. Op andere momenten is hij dan weer erg exact en diepgravend, maar bovenal is de toon geestig en verhelderend. Via analogieën en metaforen tracht de auteur om niet-intuïtieve, wiskundige en natuurkundige concepten duidelijk te maken aan een ruim niet-gespecialiseerd publiek. Een tendens die je ook bij die andere grootmeester van de kosmos, Stephen Hawking aantreft, maar waar Greene als geen ander aandacht aan besteedt. Dit neemt echter niet weg dat dit bijzonder lijvige boek, dat helaas niet de mooie kleurenfoto's heeft die we van Hawkings boeken gewend zijn, geen eenvoudig leesvoer is. [Koen Van der Elst]