De val

Jean B. Clamence, een gevierd advocaat, vertelt in een monoloog aan een onbekend iemand in een Amsterdamse kroeg hoe er in zijn leven een radicale omwenteling heeft plaatsgevonden. In Parijs, zegt hij, was hij als een rechter die iedereen en alles naar zijn hand kon zetten: een soort supermens. Toen een vrouw zich in de Seine stortte (titel), kon hij het niet opbrengen haar te redden. Hij ziet vanaf dat moment in dat zijn vorige leven een grote hypocrisie vertoonde, wat hij daarna scherp is gaan analyseren. Als zodanig gaat hij zich ook gedragen en raakt daardoor aan lager wal. In deze ontmaskering zet Camus (1913-1960; Nobelprijs 1957) het beeld neer dat hij heeft van de mens; het verhaal is de verbeelding van Camus' mensbeeld. Het boek vereist daardoor aandachtige lezing en enige wijsgerige belangstelling. De vertaling is korter, moeilijker dan die uit 1957 van A.M. Pont die meer parafraseerde en daardoor uitlegde.