Alles ok (soort van)

Na De waanzinnige wereld van Tom Groot en Goeie smoes is dit het derde deel over de belevenissen van Tom Groot. Het schoolleven neemt weer een belangrijke plaats in. Dat betekent opnieuw confrontaties met de leerkrachten meneer Fullerman, mevrouw Snor en mevrouw Wortel en met vervelende klasgenoten als Marcus Mulder. Daarnaast vormt de verjaardag van Tom een belangrijk onderwerp, te beginnen met de aanloop ernaartoe. Dat houdt in: opstellen van verlanglijstjes, gedachten over wie uit te nodigen voor het feestje en hoe te voorkomen dat ‘de fossieltjes’ (opa en oma) weer voor gênante optredens zorgen. Het feestje wordt gevierd in het Dinodorp, waar Toms vader werkt. Tom wordt herhaaldelijk in verlegenheid gebracht door de ‘dienstauto’ van zijn vader — de Dinobus — en de reclameposters van het Dinodorp waarop zijn vader, gehuld in een dinopak. Tussendoor zorgt Tom voor een nieuwe kledingrage op school met zijn in de wasdroger gekrompen schooltrui.
Overdrijvingen zijn de vaste prik in deze reeks, zowel in woord- als beeldgebruik. De typografie wisselt daarbij voortdurend en op elke pagina staan ongeveer evenveel tekeningen of droedels als woorden. Het boek telt ruim vierhonderd pagina’s, maar met de totale tekst is nog geen kwart van dat aantal bladzijden te vullen.
De dagboekachtige, scènische serie over Tom Groot sluit aan bij een andere populaire reeks, 'Leven van een loser'. Even humoristisch, maar eveneens met een dun verhaal. Een visie die door de auteur Jeff Kinney zelf werd bevestigd in een interview in NRC Handelsblad (13.10.2012): 'De grappen zijn misschien wel aardig […] maar de verhaallijnen zijn niet zo bijzonder.' Het zevende boek in de serie van Kinney was genomineerd voor de prijs van de Nederlandse Kinderjury 2013, maar won niet omdat de senaat van de Kinderjury in de categorie tien tot twaalf bewust koos voor een boek met 'een echt verhaal', zoals een van de senaatsleden bij de uitreiking van de prijzen in juni 2013 in het tv-journaal opmerkte.
Het genre ‘dagboekaantekeningen’ doet het goed, vooral bij jongens die eigenlijk niet zo van lezen houden. Dat zij daardoor met (dikke) boeken in aanraking komen, is positief, zeker wanneer dit de opmaat vormt naar ‘echte’ boeken met een verhaal. [Tiny la Roi]