Ik ben geen supermuis!

De boeken van Geronimo Stilton zijn amper nog te tellen. Wie het personage niet kent, is de laatste jaren duidelijk afwezig geweest. De directeur van 'De wakkere muis' is zowel het hoofdpersonage als de zogezegde schrijver van deze boeken. Zijn zus Thea, verslaggeefster van de 'De wakkere muis', Klem, de onuitstaanbare neef, en Benjamin, het favoriete neefje van Geronimo, zijn ook steeds aanwezig in de verhalen.
Ik ben geen supermuis begint met een bezoek aan de bibliotheek en eindigt met een orkaan op Muizeneiland. Op een zaterdag zit Geronimo Stilton vast in de lift van de bibliotheek. Hij haat kleine ruimtes en raakt helemaal in paniek bij de gedachte dat hij tot maandag opgesloten zit. Op zondagmorgen rinkelt echter zijn mobieltje. Geronimo was zo in paniek dat hij helemaal vergeten was dat hij zijn telefoon bij zich had. Zijn vriend Hyena, een echte supermuis, komt hem bevrijden. Hyena vindt dat Geronimo maar eens moet leren om wat minder snel in paniek te raken en hij neemt zijn vriend mee op een gevaarlijke overlevingstocht. Eerst gaan ze door de woestijn, dan naar de Noordpool, vervolgens door de jungle en ten slotte belanden ze in een donkere grot. Hyena leert Geronimo de gouden regels om te overleven: "altijd kalm blijven, altijd bij de les blijven, pas je altijd en overal aan en leer je oriënteren". Hyena laat zijn vriend achter in hachelijke situaties en de klungelige Geronimo probeert zijn kalmte te bewaren en zich te redden. Terug thuis blikt Geronimo terug op zijn avontuur. Hij kende paniek, angst en vaak genoeg dacht hij dat hij het nooit zou halen. Ook al is hij geen supermuis zoals Hyena, hij moet wel toegeven dat hij het achteraf een fantastisch avontuur vond. Dan bereikt een orkaan Muizeneiland. Geronimo verzamelt vrijwilligers om het getroffen gebied te helpen: ze verzamelen voedsel, medicijnen, dekens, slaapzakken, ze maken huizen schoon, helpen kinderen en bejaarden, enzovoort. Tijdens het versterken van de dam zingt iedereen Geronimos lievelingslied: 'Ik ben supermuis niet!'
In dit nieuwe avontuur leren we heel wat bij over de gebieden waar Geronimo moet leren overleven. We lezen meer over de woestijn, de noordpool en het oerwoud, maar ook over de survivaluitrusting die je het best meeneemt naar deze gebieden. Ik ben geen supermuis is opnieuw een onderhoudend, spannend muizenverhaal, maar het zeemzoeterige einde werkt op de lachspieren. Wanneer het gevaar bijna geweken is, verschijnt een prachtige regenboog aan de hemel en alles komt goed. 'Samen staan we sterk' is de moraliserende boodschap in dit verhaal.
De bekende vormgeving van de 'Geronimo Stilton'-boeken zorgt opnieuw voor een uitnodigend geheel. De tekst leest gemakkelijk en dat is mede te danken aan de wisselende lettertypes en -kleuren en de korte hoofdstukken. De boeken van Geronimo zijn vooral een succes door de kleurrijke lay-out: de aantrekkelijke illustraties, de verschillende lettertypes, lettergroottes, letterkleuren, enzovoort. Ze zijn geschreven voor een groot publiek. Vlotte lezers zullen de verhalen van deze muis lusten, alsook de minder gemotiveerde of geoefende lezers. [Emilie Vanpeteghem]