Met 'la pose voilée' maakte Malou Swinnen een reeks miniaturen van naakte jonge vrouwen met het hoofd gewikkeld in een sluier in combinatie met delicate, sensuele portretten van bloemen, gepresenteerd als diptiek of triptiek, met aandacht voor betekenis, compositie, textuur... en steeds verwijzend naar vrouwelijkheid. Inge Braeckman neemt de foto's van Malou Swinnen als uitgangspunt om op een sensuele, erotische manier over de pose van het naakt in verschillende facetten te schrijven. Eigenzinnig en persoonlijk schikt ze in 11 gedichten verbindingen tussen al dan niet specifieke bloemen en de werkelijkheid van het naakt. De gedichten geven de geheimen prijs van wat de pose van een bloem of de bloesem van een lichaam al dan niet vermag. Woord en beeld bestuiven elkaar, en blijven tegelijk op zichzelf bestaan.
