Calypso
David Sedaris
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Lebowski Publishers, [2019] |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : SEDA |
31/12/2002
Ook in Ik ooit mooi praten, de nieuwe bundel van David Sedaris, put de auteur de inspiratie voor zijn humoristische verhalen uit zijn eigen autobiografische achtergrond.
Het boek is onderverdeeld in twee delen. Deel één sluit naadloos met de verhalen uit de eerder verschenen bundel Naakt (Bibnet). Ook hier focust Sedaris opnieuw op zijn -- zacht uitgedrukt -- lichtjes geschifte familieleden. Er is de jongere broer Paul. Hij is geboren nadat de familie verhuisd was naar North Carolina. 'Haantje' is zijn zelfgekozen bijnaam. En ondanks zijn ruwe taalgebruik is hij de lieveling van vader Sedaris. Sedaris' zus Amy drijft haar vader, die de fysieke schoonheid van zijn dochters als een kapitaal voor het leven beschouwt, tot wanhoop door zich te vermommen met een 'dikmakend pak'. Een andere keer imiteert ze aan de telefoon een buurvrouw en doet haar vader oneerbare voorstellen. Ook de pogingen van vader Sedaris om met zijn kinderen een jazzensemble op te zetten, komt aan bod. Maar David Sedaris spaart ook zichzelf niet. In het openingsverhaal vertelt hij hoe de logopediste hem probeert de 's' correct te laten uitspreken. En verder maken we mee hoe David de eerste stappen zet als performance- en installatiekunstenaar. Ook zijn niet écht geslaagde carrière als docent Creative Writing komt uitgebreid aan bod. In deel twee van de bundel vinden we David Sedaris terug in het buitenland: hij is met zijn vriend Hugh naar Frankrijk verhuisd en we volgen hem bij zijn -- niet direct succesvolle -- worsteling om de Franse taal machtig te worden. Vandaar de titel van de bundel: Ik ooit mooi praten. Bijzonder leuk is het verhaal waarin Sedaris door twee Amerikaanse toeristen voor een Franse gauwdief wordt aanzien. Ook de column waarin David en zijn vriend Hugh een IQ-test afleggen bij Mensa, een verenging van hoogbegaafden hoort tot het betere werk. Humor is een aartsmoeilijk genre, maar bij Sedaris is het in goede handen. Een bundel om met mondjesmaat van te genieten. [Geert Swaenepoel]
Redactie
In deze tweede vertaalde verhalenbundel van de Amerikaanse schrijver (1962) spelen hijzelf en zijn prettig gestoorde familie weer een belangrijke rol. Sedaris schrijft over zijn anti-lispellessen en over zijn gitaarlessen van de lilliputter meneer Mancini, die beide eindigen in een fiasco. Hij beschrijft Haantje, zijn hasjrokende jongste broer die zijn vader liefkozend met eikel en motherfucker aanspreekt; zijn moeder die een puppy in een braadslede in de warme oven weet te reanimeren, en zijn zus Amy die haar geld graag besteedt aan namaakbochels, opgeplakte huidziekten en broeken met dikke namaakbillen. Ook Parijs, waar Sedaris een gedeelte van het jaar met zijn vriend woont, speelt een belangrijke rol. Over zijn pogingen (zie titel) om Frans te spreken: 'Bennen dat de gedachten van koeien?' vroeg ik de slager, wijzend op de in zijn etalage tentoongestelde kalfshersenen.' Originele, goed geschreven en grappige verhalen over de absurde en bizarre dingen des levens waarvoor Sedaris een feilloos gevoel heeft. Sedaris behoort tot de 'McSweeney's gang', een groep schrijvers rond het speelse literaire tijdschift 'McSweeney's' van auteur Dave Eggers. Zijn verhalenbundels werden in de V.S. bestsellers.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.