De wijde lucht : roman

Kate Atkinson is een schrijfster waarbij je als lezer op je hoede moet zijn. Je wordt snel op het verkeerde been gezet. Ook de hoofdpersonen in 'De wijde lucht' worden met ogenschijnlijk groot gemak en veel humor gepresenteerd. Vier onopvallende mannen, blank, middelbaar, de een rijker dan de ander. Ze zijn onaantrekkelijk en gaan mokkend door het leven in een winderige Engelse provinciestad. Tommy, Andy en Vincent golfen regelmatig samen. Steve, de vierde van het clubje, heeft het te druk om te golfen. Vincent is overduidelijk de loser van het stel.

Geen van de mannen heeft een fijn huwelijk maar Vincent is het huis uitgezet. Zijn enige (en door hem aanbeden) dochter heeft een tussenjaar en trekt met een vriendje door Australië. Ze was nog niet vertrokken of haar moeder Wendy deelde mee dat haar huwelijk met Vince 'dood' was. Ze had alvast kartonnen dozen gekocht waar hij zijn spullen in kon pakken: 'En vergeet je vuile kleren in de wasmand niet, Vince'. Kort daarop werd hij op zijn werk ontslagen: 'Sorry Vince, overname enzo. Je weet wel, ze willen nieuw bloed.'

In 'De wijde lucht' laat Atkinson privédetective Jackson Brodie terugkeren. Die is neergestreken in een somber kustplaatsje in de buurt van de mannen en wordt voornamelijk nog ingehuurd om overspelige echtgenoten te volgen. Daarnaast heeft hij zijn handen vol aan puberzoon Nathan. Brodie begint te twijfelen over de rust in zijn woonplaatsje als hij ziet hoe een jong meisje meegenomen wordt in een ijscokarretje. Het kan natuurlijk haar vader zijn, maar toch. Het laat hem niet los.

Dat er echt iets loos is wordt duidelijk als Wendy, de ex-vrouw van Vince gevonden wordt, haar hersens ingeslagen met een golfclub. Brodie wordt vervolgens ingehuurd door de vrouw van Tommy, die denkt dat ze wordt achtervolgd. Tommy's vorige vrouw viel tijdens het uitlaten van de hond van een klif, dat geeft te denken. Daarbij snapt deze Crystal niet waar haar Tommy zo veel geld vandaan haalt.

Atkinson voert de lezer langzaam de denkwereld van de vier mannen in. Ze vinden zichzelf niet slecht. Ze hebben nou eenmaal geld nodig en ach, die vrouwen. De 'goederen' raakten ze zelf nooit aan. Wie zou nou een paar witte kerels van middelbare leeftijd in een suffe kustplaats verdenken? Politie en veiligheidsdiensten richten zich op Roemeense bendes en Aziatische pedohandelaren. Maar juist in het volle zicht waarin de mannen werken, gaan de zaken goed.

De verhaallijnen worden ingenieus samengebracht. Van het plot moet het boek het niet hebben maar wat een heerlijke schrijfstijl. Het contrast tussen de lichtvoetige toon en het wrange verhaal maakt het scherp en duister.