Bewaar de zomer
Alma Mathijsen
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Bezige Bij, 2019 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : MATH |
Maria Vlaar
em/ec/13 d
Kan een hond liefdesverdriet hebben? In Ik wil geen hond zijn beschrijft Alma Mathijsen (34) de gevolgen van een liefdesbreuk. De novelle begint rechttoe-rechtaan als het uitgaat tussen Alma en haar vriend. '“Is goed,” zeg ik, “dan stoppen we.” Als kind vermorzelde ik een rol koekjes tot kruimels omdat ik er geen mocht.' Zij zakt weg in verdriet en rouw, kotst, kan niet meer opstaan of eten, zou het liefst haar lichaam uitwissen. Ze wordt overvallen door herinneringen: een restaurant in Parijs, een liedje dat hij voor haar schreef. Haar vrienden proberen haar op te beuren en haar dokter weigert een verwijzing naar een psychiater wegens liefdesverdriet. Seks met een internetdate noch een poging vrienden te worden met haar ex helpt haar; het liefst wil ze dood. Mathijsen schrijft alles rauw op, als onbewerkte fragmenten uit een dagboek. De kracht van dit eerste deel van de novelle zit 'm niet in de originaliteit, maar in de bravoure het zonder schaamte op te schrijven. Mathijsen maakt daar een duidelijk statement over: 'In het dagelijks leven is geen ruimte voor verdriet. Dat bewaren we voor onze muren. (…) Juist omdat verdriet geen plek heeft in onze samenleving kookt de literatuur ervan over.'
Halverwege Ik wil geen hond zijn begint de fictie, de verbeelding; een mooie literaire tournure. Alma meldt zich aan in een traject om hond te worden, met als doel teruggeplaatst te worden bij haar ex om onbekommerd van hem te kunnen houden. Haar neus wordt nat, haar staart groeit. De scènes met haar contactpersoon van de organisatie die de transformatiepillen brengt, zijn om te smullen: 'Enniewee, ik leg het eerst wel even uit.' Net als in de film The lobster en de roman Efter van Hanna Bervoets komt de hoofdpersoon terecht in een absurdistisch-bureaucratische wereld waarin commercie de mens probeert te veranderen. Ontroerend en komisch tegelijk is Alma's ontmoeting met Gerard, een oudere man die het lijf van een teckel heeft maar nog steeds zijn eigen gezicht en taal; hij is halverwege de metamorfose blijven steken. Het is maar helemaal de vraag of Alma's verandering haar wel terugbrengt in de gewenste realiteit. Zal haar baasje haar niet opnieuw verlaten?
De novelle past in een serie van vier in linnen gebonden 'klassiekers' ter gelegenheid van de 75ste verjaardag van uitgeverij De Bezige Bij, met W.F. Hermans ( Het behouden huis), Harry Mulisch ( De elementen) en Alessandro Baricco ( Zijde). Van deze last op haar jonge schouders heeft Mathijsen zich gelukkig weinig aangetrokken: Ik wil geen hond zijn is onversneden autobiografische fictie zoals de nieuwe generatie schrijvers ze graag schrijft. In De Standaard zei Mathijsen over het voorbijgaan van haar relatie: 'Het verbaasde me hoeveel pijn dat doet, waar is dat nou goed voor?' Voor de literatuur, weet de lezer nu. Dat fictie uiteindelijk een uitweg kan bieden uit liefdespijn waarvan je denkt dat ze nooit overgaat, is een liefdesverklaring aan de verbeelding. (Maria Vlaar)
De Bezige Bij, 148 blz., 19,99 € (e-boek 7,99 €).
Alice Verheij
Een modern geschreven novelle over liefdesverdriet en het persoonlijke gevecht dat daarbij hoort. In de traditie van bekende metamorfosen in de literatuur probeert de hoofdpersoon haar verdriet van de in het begin van het verhaal stukgelopen relatie het hoofd te bieden. Ze raakt de werkelijkheid kwijt, zelfs een met een vriendin bedacht ritueel levert niet het gewenste einde van haar liefdesverdriet op. Totdat ze op zeker moment door een virtueel hondje in haar laptop wordt verleid om te doen wat hij vraagt. Het is het begin van een transformatie in een hond. Wat voor soort hond weet ze eerst nog niet, maar ze hoopt dat ze als viervoeter bij haar ex-geliefde kan zijn, aangehaald worden, geliefkoosd, geliefd. En dat liefst iedere dag. Maar brengt de transformatie wat ze zoekt? Het herstel van de liefdesband, maar dan een beetje anders? Of ontmenselijkt ze zover dat ze zichzelf verliest in het hond zijn. De auteur (1984) schrijft met mooie korte zinnen. Modern, compact en bijzonder humoristisch. En vreemd genoeg zo geloofwaardig dat de lezer bijna een beetje hond wordt.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.