Rubikosofie
Giuseppe Minervini
Giuseppe Minervini (Auteur)
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Uitgeleend
|
De Geus, © 2023 |
VERDIEPING 3 : DUIZENDZINNEN : ROMANS : MINE |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Geus, © 2023 |
VOLWASSENEN : ROMANS : MINE |
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Enkel raadpleegbaar |
De Geus, © 2023 |
WEFLA MAGAZIJN : ENKEL NA MAGAZIJNAANVRAAG : 2023 MINE |
Maria Vlaar
te/ep/30 s
'Zo, dat was het dan.' Dat is de laatste en misschien kortste zin uit de pen van Ix, de ik-persoon in de debuutroman Krank van de Vlaamse schrijver Guiseppe Minervini (30). Ook de lezer denkt: poeh. Na 580 pagina's Krank heb je hoe dan ook een krankzinnig boek van een veelbelovende schrijver gelezen.
Ix studeerde filosofie in Leuven - net als Minervini trouwens - en is verliefd op Kraspunt, een scherp denker en journaliste voor de publieke omroep, terwijl hijzelf moet concluderen dat hij ongeschikt is voor welk werk dan ook: waar anderen een job zoeken, leest hij boeken, van Samuel Beckett over Michel Foucault tot Thomas Mann.
Virtuele realiteit
Het verhaal speelt zich af in de nabije toekomst, waarin GCF, een samensmelting van Google, X, ChatGPT, Apple en mediabedrijven, een machtsgreep doet naar de geest van de mens. Via de 'glazen', een virtualrealitybril die mensen een fijner leven in de Community biedt dan ze in werkelijkheid hebben, ontwikkelt GCF het 'Fundament', waarbij deze wereld helemaal verlaten kan worden; een met algoritmes op je individuele verlangens toegesneden alternatief, waarin je verdwijnen kunt. Het doet denken aan Esther Gerritsens recente Gebied 19 , waarin de helft van de mensheid naar een andere planeet verhuist, waar alles ruimer en beter dan hier is; bij Minervini is die andere planeet een virtuele. GCF's greep op de mensheid is totaal. Zo daalt het aantal toeristen spectaculair, want met de glazen op kan iedereen altijd overal heen, en verandert ook de journalistiek ingrijpend: tekst is passé, alles moet in driedimensionale animatie gegoten worden. De menselijke vrije wil en zelfs de zo lang bewierookte vrije markt verdwijnen: 'Met het Fundament zijn we weer volledig in feodale tijden beland, met GCF als landheer', concludeert Kraspunt.
In het kielzog van Kraspunt sluit Ix zich aan bij de Organisatie van de charismatische sekteleider Nelson Liefgenezen, die een onnavolgbaar ingewikkeld plan opzet om 'het menselijke bewustzijn te redden van de slavernij'. Voordat Ix wordt ondergebracht in het Koor, een hippe antikapitalistische krakerscommune waar het goed toeven is, is hij al eens door Kraspunt naar het Oude Slachthuis in Parijs gebracht. Dat lijkt niets minder dan een psychiatrische inrichting - tenminste dat vermoed ik, het kan ook een zelfgekozen kluizenaarschap zijn. Want de worsteling van de wijsgerige Ix met de werkelijkheid om hem heen, dát is de eigenlijke kern van Krank , en als lezer vertoef je vooral in zijn mistige brein, om er af en toe ontregeld uitgegooid te worden. Zodra je houvast denkt te hebben, meandert het verhaal verder.
Ix en Nelson blijken elkaar van vroeger te kennen. Ze zijn nog klein als ze met hun beider ouders een ritje maken; de jongens mogen in de kofferbak. Zij zijn de enige overlevenden als de auto crasht. Waar Nelson aardige pleegouders krijgt, komt Ix terecht in een weeshuis en bij onverschillige 'voorlopige ouders' door wie hij verwaarloosd wordt. Dat zie je niet, dat wordt door Ix aan de lezer naverteld. Waar de behandeling door psychiater Kangoeroe ophoudt en Ix' fantasie begint, blijft ongrijpbaar. Hij schrijft zijn onontwarbare geschiedenis op in een dodencel na zijn arrestatie vanwege deelname aan Liefgenezens terroristische organisatie. Maar ook deze waarheid moet je als lezer met een filosofische korrel zout nemen. De dodencel is eigenlijk dit leven, deze wereld, waaruit een individu alleen ontsnappen kan via de dood, waarvoor het Fundament een metafoor is. Ix' dwaaltochten op zoek naar zijn geliefde doden, om via uitzinnige verbeelding te ontsnappen aan psychische kwetsuren, doen soms denken aan het werk van de briljante Roemeense schrijver Mircea Cartarescu.
Zijn of schijn
Alles in Krank draait om de aloude tegenstelling tussen schijn en wezen, tussen waan en realiteit. En dit vuistdikke boek is de poging van Ix om orde te scheppen in de overvolle werkelijkheid, om in leven te blijven, en tegelijk zichzelf en ons te vermaken. De rechter, aan wie dit manuscript gericht is, is de lezer.
Hoe moet deze rechter oordelen? Normaal gesproken betekenen drie sterren in deze krant dat het een goed boek is. Maar sommige passages in Krank zijn zo saai, zo pretentieus en zo'n woordbrij, dat het boek slechts één ster waard is; andere stukken zijn dan weer fonkelend, overtuigend en ontroerend, zodat het vijf sterren waard is. Gemiddeld drie dus, maar Krank is allesbehalve een gemiddeld boek.
De Geus, 580 blz., € 25,99.
(e-boek 14,99)
(ldm)
te/ep/05 s
'Een lezer moet zich eens goed kunnen amuseren,' zo luidt het motto van Thomas Mann, dat de Kortrijkzaan Giuseppe Minervini (29) meegeeft aan zijn vuistdikke debuutroman 'Krank'. Minervini maakt het beloofde vertier moeiteloos waar: 'Krank' ís een overweldigende leeservaring en verveelt geen moment. Vanuit zijn dodencel bepleit Ix zijn vrijspraak in een document gericht aan een onzichtbare rechter. In wat uitgroeit tot de dystopische roman 'Krank' beschrijft hij hoe hij het slachtoffer werd van een complot, opgezet door zijn jeugdvriend Nelson, leider van de Organisatie Liefgenezen, die revolteert tegen het Meta-achtige bedrijf GCF en onopzettelijk de sleutel tot het eeuwige leven ontdekt.
'Krank' is, door de absurdistische plot en de diepgaande filosofische uitweidingen over rouw, waanzin en algoritmische tirannie, een prikkelende trip op een möbiusband, een weerkerend motief in deze 'hallucinatiemachine' van een roman. Minervini leunt gretig aan bij talloze literaire tradities (denk Kafka, Beckett, Bolaño, Dick en Pynchon), maar geeft er in een magnifieke, opwindende en onmodieuze taal een geheel eigen, politiek scherpe en humorvolle invulling aan.
Een meer dan geslaagd debuut, met voor nu vier sterren, als borg op de toekomst. Minervini zal nog heel wat keet schoppen, zoveel is zeker.
Bookarang
Een vuistdikke (580 blz.) psychologische roman over misdaad, maatschappij en moraliteit. In zijn dodencel richt Ix een document aan de rechter waarin hij zijn vrijspraak bepleit. Hij onthult het bizarre verloop van zijn betrokkenheid bij de terroristische Organisatie Liefgenezen die een revolutie uitstippelt tegen de mistige tirannie van een samenleving georkestreerd door algoritmes, met hemzelf als een van de vele offers. In talige stijl en met gevoel voor sarcasme geschreven. Met name geschikt voor een literaire lezersgroep. Giuseppe Minervini (1994) is een Belgische auteur.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.