Reis om de wereld in tachtig dagen
Jules Verne
Jules Verne (Auteur), Doris Eisenburger (Illustrator), Dirk Walbrecker (Bewerker)
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
De Eekhoorn, © 1995 |
VERDIEPING 2 : BABILLE : AVONTUUR : VERHALEN : VERN |
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Het Laatste Nieuws, 2003? |
MAGAZIJN : SCHOOLCOLLECTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : VERN |
31/12/2004
Met het Verne-jaar 2005 (100 jaar overleden) in het vooruitzicht en omdat het echt niet kan dat er geen integrale vertaling bestaat van een van Vernes memorabelste boeken, Vingt mille lieues sous les mers, gaf Walter Soethout van uitgeverij Facet de vertaalopdracht aan Hans van Cuijlenborg. Ze delen de mening dat elk literair werk van waarde een integrale vertaling verdient -- en Hans van Cuijlenborg heeft die opdracht met een bijzondere nauwgezetheid op zich genomen. Maar de vraag is of deze vertaling in een jeugdboekenfonds op haar plaats is. Soethout zag er perspectief in, mede doordat de positieve ervaringen van een vorige uitgave van een 19e-eeuwse klassieker, Het jungleboek van Rudyard Kipling (1894), in een vertaling van Ernst van Altena goed aanslaat (in 1991 verscheen de vierde druk en de vijfde druk is op komst). Maar Kipling is Verne niet en om tot een soepele, prettig lezende Nederlandse tekst te komen zonder het oorspronkelijk werk geweld aan te doen, ben je beter af met Kipling dan met Verne.
Hans van Cuijlenborg wenst bovendien ook niet te raken aan Vernes werk door ingrepen in inhoud, structuur of stijl, wat maakt dat deze Franse 19e eeuwse klassieker vrij zwaar verteerbaar is. Van Cuijlenborg vertaalt precies wat Verne schreef en hoe; hij wil met zijn vertaling enkel de barrière van de taal opheffen en verder geen tegemoetkomingen doen aan een hedendaags of jong publiek. Wie een hedendaagse Verne wil, moet er maar eentje schrijven.
Een andere optie was geweest het boek te laten bewerken. Het verdraagt dat ook wel. Ten eerste is een gewone correctieronde aangewezen. Verne schreef aan een bijzonder hoog tempo en liet regelmatig steken vallen wat data, feiten, tijdsverloop en geografie betreft. Verder wegen de didactische uitweidingen, de 19e-eeuwse moraal, de technisch-wetenschappelijke uiteenzettingen zwaar op het verhaalverloop en bovendien hebben ze hun functie vandaag verloren. Vernes werk verscheen voor de publicatie in boekvorm in een familieblad, 'Magasin d'Education et de Récréation', dat als doel had ouders en kinderen amusement-annex-opvoeding te bieden. Hoe Verne dus aan zijn imago van schrijver van avonturenverhalen voor jongeren komt, is eerder een marketingkwestie dan een literaire, want in de 19e eeuw was de afgrenzing tussen jeugd- en volwassenenliteratuur nog nauwelijks aan de orde. De didactische aanpak mag niet doen besluiten dat Verne een jong publiek voor ogen had -- het is zelfs zeer de vraag, gezien het belang dat hij hechtte aan effectief wetenschappelijk onderzoek en de omvang en het detail van zijn uitweidingen. Verspreiden van kennis en het laten delen in een optimistisch geloof in de technische vooruitgang (in dit stadium van zijn werk) waren doelstellingen die een ruim (volwassen) publiek beoogden. Het succes van Vernes verhalen bracht mee dat er, ook al in zijn tijd, talloze jongerenversies uit gedistilleerd werden, die echter doorgaans slechts het geraamte overhielden. En zo is het nog steeds. Bekorten, bewerken en verknippen van klassieke werken met het doel het verhaal op een welbepaald publiek af te stemmen, heeft vaak het nefaste gevolg dat de integriteit van het oorspronkelijke werk wordt aangetast, de schrijver compleet naar de achtergrond verdwijnt ten gunste van een aantrekkelijker medium. Disney's 'Junglebook' bv. is vele malen populairder dan dat van Kipling.
"Uitgevers zijn de laatste der avonturiers" citeert Soethout enigszins vermoeid Angèle Manteau. Een integrale vertaling moest er komen, want Verne is meer dan de schrijver van vooruitziende verzinsels en zelfbedachte wetenschap. Maar dat 20.000 mijl onder de wateren, dat een volwassen literaire belangstelling veronderstelt, zijn weg naar het jonge publiek niet zal vinden, is, vrees ik, de onvermijdelijke afloop van dit avontuur. [Jen de Groeve]
Mac Steenaart
In 1866 worden verschillende meldingen gedaan van een bewegende zeebank die soms water zou spuiten. De Amerikaanse regering rust een schip uit om op onderzoek te gaan. Als dat schip aangevaren wordt, worden de mannen gered maar gevangengenomen door de mysterieuze Nemo, kapitein van een door hemzelf ontworpen onderzeeboot. Onder water maken zij een lange, gevaarlijke en avontuurlijke reis. Dikke historische roman waarin het beroemde verhaal van Nemo in de ik-vorm verteld wordt door professor Aronnax. Hoewel de vertaling al modern genoemd kan worden, is de stijl toch dicht bij het origineel gebleven: stijve zinnen, niet altijd even makkelijke woordkeus en een wat ouderwets aandoende zinsbouw. Dit doet echter geen afbreuk aan het verhaal maar geeft het boek juist wat extra's. Doelgroep is de ervaren (jeugd)lezer vanaf ca. 13 jaar en natuurlijk volwassenen. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.