De verliefden : roman
Javier Marías
1 exemplaar
Beschikbaarheid | Uitgave | Plaats in de bib |
---|---|---|
Aanwezig |
Meulenhoff, cop. 2000 |
MAGAZIJN : FICTIE : ENKEL NA MAGAZIJNRESERVATIE : MARI |
31/12/2000
In De zwarte rug van de tijd doet de Spanjaard Javier MarÃas een boekje open over Aller zielen, een roman die hij in 1989 publiceerde. Hij gaat na wat het geschreven fictieve woord niet allemaal teweeg kan brengen. Zo vermeldde de achterflap destijds dat de schrijver twee jaar vertaalkunde doceerde in Oxford, waar het verhaal speelt. Voldoende om verteller en auteur gelijk te schakelen en op zoek te gaan naar herkenbare personen en situaties. Velen lazen en lezen Aller zielen als een sleutelroman, terwijl hij dat volgens MarÃas absoluut niet is, al ontkent hij niet dat bepaalde personages eigenschappen van bestaande personen bevatten. Dat jonge studenten hem na de publicatie echter vragen hoe het met zijn kindje gaat -- de verteller was immers vader geworden -- kan er bij hem niet in. Nadat een collega-professor uit Oxford hem in een brief begrijpend zijn medeleven hieromtrent betoont, maar vervolgens de nieuwtjes van de faculteit vertelt en daarbij iedereen bij naam noemt van het romanpersonage dat hij of zij geïnspireerd zou hebben, is voor MarÃas de maat vol en onderneemt hij een zoektocht naar de grens tussen fictie en werkelijkheid. Dat doen onbewust ook vele mensen uit Oxford die zich gedeeltelijk herkennen in personages en de minder herkenbare eigenschappen vervolgens, Emma Bovary achterna, tot de hunne maken. De kolderieke onderhandeling met de bekende literair-historicus Francisco Rico, met als inzet de verschijning als personage in een van MarÃas' romans, is om van te snoepen. De eerste honderd bladzijden zijn trouwens zeer genietbaar, maar spijtig genoeg graaft MarÃas zich daarna hopeloos vast.
Wat veel lezers van Aller zielen als pure fictie beschouwden -- het verhaal van de vergeten schrijver John Gawsworth -- blijkt tot de werkelijkheid te behoren. MarÃas tracht in de tweehonderd resterende bladzijden van De zwarte rug van de tijd zoveel mogelijk over hem te weten te komen. Tussen de ontdekkingen door vermaakt hij de lezer met autobiografische wetenswaardigheden die -- zeker zijn uitlatingen over collega-schrijver Juan Benet -- mij nog weten te bekoren. De diverse uitweidingen over Gawsworth, om het bij die ene te houden, interesseren me echter hoegenaamd niet, zeker niet alle mogelijke (al dan niet verzonnen) details, waar geen einde aan lijkt te komen en die de auteur vaak illustreert met fotomateriaal of krantenknipsels. Verder dan gefragmenteerde anekdotes waarbij hij vaak een link met zijn eigen leven tracht te leggen, komt MarÃas trouwens nooit. Is dit een autobiografie of een ongeordende beschrijving van de ontstaansgeschiedenis van een roman die geboren wordt uit de brokstukken van een vorige, vraag je je af, en misschien is dat ook wel de bedoeling.
MarÃas ziet zijn opsomming van allerlei feiten uit Gawsworths leven als de gedroomde aanleiding om de essayistische toer op te gaan. Zo filosofeert hij over fictie en werkelijkheid en gaat hij dieper in op het statuut van de herinnering aan mensen die je niet gekend hebt terwijl ook zij jou niet gekend hebben, zoals de vernoemde Gawsworth of zijn jong gestorven broer JulianÃn. Zij bevinden zich op wat hij de "de zwarte rug van de tijd" noemt, gelijk goed voor de titel. Vaak niet oninteressant, maar het is absoluut niet duidelijk waarheen MarÃas wil, en dat geeft hij zelf ook ruiterlijk toe. Misschien dat hij in het aangekondigde vervolg tot meer duidelijkheid en pertinentie kan komen. Dit eerste deel is van ongelijke kwaliteit en had voor mij alvast heel wat korter gekund. [Bart Van Loo]
Drs. Michael A. Vissers M.Ed.
Intrigerende mengeling van autobiografie en roman waarin de verteller (de schrijver) ingaat op zijn roman 'Todas las almas' ('Aller zielen'*): voor veel lezers een sleutelroman. Javier Marias (1951 Madrid) is een gevierd schrijver met vele bestsellers en literaire prijzen op zijn naam. Met 'Aller zielen' - een reflectie op zijn periode als gastdocent in Oxford - brak hij ook internationaal door. Bijna al zijn werk, zoals 'Denk morgen op het slagveld aan mij'**, is in het Nederlands vertaald. 'De zwarte rug van de tijd' is een spannende verhandeling over de rol die het toeval speelt, de fictionele werking van het geheugen en het hoge waarheidsgehalte van fictie. De auteur stapt in de voetsporen van de grootmeester op dat terrein J.L. Borges. De vertaling van Aline Glastra van Loon doet recht aan het ingetogen karakter van het origineel. Dit boek met zijn glasheldere schrijfstijl is een aanwinst voor de romanliefhebber. Op het omslag een imaginair landschap met op de voorgrond een geharnaste vader op de rug gezien, met een naar ons kijkend kind op de arm. Met enkele foto's, kleurenillustraties en krantenartikelen. Kleine druk.
Laat hieronder weten op welk e-mailadres je een bericht wil krijgen als dit item beschikbaar is. Dit is geen reservering. Je krijgt geen voorrang om dit item te lenen.
Je gaat akkoord dat we je een mail sturen om je aanvraag te bevestigen en je te verwittigen wanneer jouw artikel binnen is. Deze mails zijn eenmalig. Je kan je toestemming op elk moment intrekken via de link in de bevestigingsmail.